سؤال: پوشیدن کروات چه حکمی دارد؟

جواب: به‌طور کلی پوشیدن کروات و دیگر لباس‌هایی که پوشش و لباس غیر مسلمانان محسوب می شوند به‌طوری که پوشیدن آن‌ها منجر به ترویج فرهنگ منحطّ غربی شود جایز نیست.

زمانی که نوبت نامگذاری ماه قمری بود، به سبب همزمانی با بهار، این ایام را ربیع نامگذاری کرده اند. حقیقتا بهار مومنان این ماه است چراکه سرشار از اتفاقاتی است که شیعه را در جهان سربلند می‌کند. در ادامه برخی از اتفاقات مهمی که در این ماه رخ داده است، را می‌خوانید.

وضع تاریخ قمری به دست رسول اکرم (ص)

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ نخستین کسی که دستور وضع تاریخ هجری قمری را صادر کرد، رسول خدا (ص) بود. در زمان خلیفه دوم، حضرت امیرالمؤمنین (ع) آن را به تفصیل بیان کردو تقویم هجری قمری اسلامی از هجرت رسول خدا (ص) قرار داده شد. طبق منابع شیعه نسبت وضع تاریخ هجری قمری به دیگران اشتباه است. (تاریخ طبری، ج. ۲ ص. ۱۱۲ – ۱۱۰.)

آغازی بر اثباتِ حقانیت امام علی (ع)

یکی از رویدادهای این ماه رشادت امیر المومنین (ع) است. زمانی که بزرگان کوفه متوجه کمرنگی نفوذشان در جامعه شدند و خود را بازنده مبارزه با اسلام محمدی دیدند، چاره‌ای جز کشتن پیام آور اسلام برای خود متصور نبودند. زمانی که بزرگان مکه برنامه قتل رسول خدا (ص) را کشیدند، کمی آن طرف‌تر از مجلس شور آنها، مسلمانان در تدارک سفر پیامبر اکرم (ص) از مکه به مدینه بودند. رسول خدا (ص) از حیله دشمنان با خبر شده بود؛ ایشان در آن شب که لیله المبیت نام داشت، مکه را به مقصد مدینه ترک کردند و حضرت علی (ع) بدون ترس از دشمنان اسلام، در بستر پیامبر (ص) خوابیدند. اگر امام علی (ع) با شجاعتش، در بستر رسول اکرم (ص) نمی‌خوابید، شاید اسلام در همان ابتدای راه، با چالش و خطرات فراوانی رو برو می‌شد که به بدنه این دین مبین لطمه می‌زد.

این گونه بود که آیه ۲۰۷ سوره بقره، نازل شد. خداوند در این آیه شریفه می‌فرمایند:

وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ» بعضى از مردمِ (با ایمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.

وصلتی که در آسمان‌ها بسته شده بود

دهم ماه ربیع الاول، سالروز ازدواج رسول اکرم (ص) با نخستین بانوی مسلمان، حضرت خدیجه کبری (س) است. آنچه کمتر از این وصلت آسمانی گفته شده است، ماجرای خواستگاری حضرت خدیجه (س) از حضرت محمد (ص) است. روزی خدیجه (س) در خانه خود مجلسی تشکیل داده بود و از عالمان یهودی دعوت کرده بود تا برایش صحبت کنند. در اواسط جلسه جوانی خوش سیما از مقابل خانه خدیجه (س) گذشت. دانشمند یهودی از خدیجه (س) خواست که او را به مجلس دعوت کند. پس از پایان مجلس و در هنگام خداحافظی در حالی که شعف از صورت آن عالم یهودی مشهود بود، رو به خدیجه کرد و گفت: آن چه من در کتاب‌های آسمانی گذشته خوانده‌ام، نشان می‌دهد که او پیامبر آخرامان است. خوشا به سعادت بانویی که چنین جوانی شوهرش باشد که در این صورت به شرافت، عزت و شکوه دنیا و آخرت نایل آمده است.». (مناقب ابن شهر آشوب، ج. ۱، ص. ۴۱؛ سید هاشم رسولی محلاتی، درس‌هایی از تاریخ تحلیلی اسلام (جلد ۲)، ص. ۱۷)

خدیجه(س) با پیامبر (ص) در جد چهارم از طرف پدر و در جد هشتم از طرف مادر متحد بودند، به همین دلیل گاهی یکدیگر را پسر عمو، دختر عمو می‌خواندند.تقدیر الهی به گونه‌ای رقم خورد که اسباب همکاری میان خدیجه (س) و محمد (ص) در تجارت فراهم شد. مهربانی و ایمان الهی در رفتار محمد (ص) مشهود بود و حضرت خدیجه (س)پس از سال‌ها هم کفو خود را پیدا کرده بود. 

بانوی قریشی حصار غرورش را شکست و جایگاه و شوکت دنیایی را به خوشبختی ابدی فروخت. تصمیم گرفت که در نخستین مواجهه، دغدغه ازدواجش با پیامبر (ص) را مطرح کند. روز سرنوشت ساز زندگی خدیجه (س) فرا رسید. پس از سفر تجاری که پیامبر (ص) سرپرستی آن را به عهده داشتند و برای حضرت خدیجه (س) انجام دادند، فرصت ملاقات فراهم شد. حضرت خدیجه با حفظ حیا مقابل پیامبر (ص) آمد و گفت: ای عموزاده من بر اثر خویشی که میان من و تو برقرار است و عظمت و عزتی که در میان قوم خود داری و امانت و حسن خلقت که شهره همه اهل مکه است، مایلم که با تو ازدواج کنم.» (سید هاشم رسولی محلاتی، درس‌هایی از تاریخ تحلیلی اسلام (جلد ۲)، ص. ۱۹-۲۴)

پیامبر (ص) در پاسخ گفت، این موضوع را با نزدیکان و بزرگانش در میان می‌گذارد. با موافقت عموی پیامبر (ص) مجلس خواستگاری برگزار شد. در مجلس خواستگاری، ابوطالب عموی پیامبر (ص) به بیان ویژگی‌های پیامبر (ص) پرداخت. نقاط مشترک خدیجه (س) و پیامبر (ص) موجب ازدواج آنها شد.

مرگ داود بن علی حاکم ظالم مدینه

در کتاب زاد المعد صفحه ۳۴۴ آمده است: داود بن علی عموی سفاح در مدینه در دهم ربیع الاول سال ۱۳۳ هـ. ق. به دعای امام صادق (ع) هلاک شد، چه اینکه داود بن علی فرمان داد، معلی بن خنیس را که از اصحاب امام صادق (ع) بود، شهید کردند.

مرگ معتصم عباسی

در سیر اعلام انبلاء آمده است: در پنجشنبه دوازدهم ربیع الاول سال ۲۲۷ هـ. ق. دو ساعت از شب گذشته، معتصم عباسی در سامرا به هلاکت رسید. سبب مرگش آن شد که حجامت کرد و سپس تب کرد و به همان تب در ۴۹ سالگی به جهنم شتافت. از بزرگترین جرائم او به شهادت رساندن امام جواد (ع) است. مدت خلافت او ۸ سال و ۸ ماه و ۸ روز بود، و هشتم از خلفای بنی عباس بود. او ۸ پسر و ۸ دختر داشت و ۸ قصر بنا کرد. معتصم مردی ظالم بود و از علم و ادب و نوشتن بهره‌ای نداشت. او به سادات خصوصاً بزرگان آن‌ها اذیت‌های بسیاری روا داشت، و در دوران حکومتش علاقه زیادی به ساخت بنا داشت.»

منبع: سیر اعلام النبلاء، ج. ۱۰ ص. ۳۰۶٫

هلاکت یزیدبن معاویه

در نیمه ماه ربیع الاول، یزید بن معاویه به هلاکت رسید. او که نتوانست عمر حکومتش را به چهار سال برساند، طبق گفته سید ابن طاووس در لهوف، به سبب افتادن از اسب و گیر کردن پای او به زین و تاختن اسب، به هلاکت رسید. در لهوف و برخی منابع آمده است: یزید روزی با اصحابش به قصد شکار به صحرا رفت. به اندازه دو یا سه روز از شهر شام دور شد، ناگاه آهویی ظاهر شد یزید به اصحابش گفت: خودم به تنهایی در صید این آهو اقدام می‌کنم کسی با من نیاید. آهو او را از این وادی به وادی دیگر می‌برد. نوکرانش هر چه در پی او گشتند اثری نیافتند. یزید در صحرا به صحرانشینی برخورد کرد که از چاه آب می‌کشید. مقداری آب به یزید داد، ولی بر او تعظیم و سلامی نکرد.

یزید گفت: اگر بدانی که من کیستم بیشتر مرا احترام می‌کنی! آن اعرابی گفت:‌ای برادر تو کیستی؟ گفت: من امیرالمومنین یزید پسر معاویه هستم. اعرابی گفت: سوگند به خدا، تو قاتل حسین بن علی (علیهماالسلام) هستی‌ای دشمن خدا و رسول خدا. اعرابی خشمگین شد و شمشیر یزید را گرفت تا بر سر یزید بزند، اما شمشیر به سر اسب خورد، اسب در اثر شدت ضربه فرار کرد و یزید از پشت اسب آویزان شد. اسب سرعت می‌گرفت و یزید را بر زمین می‌کشید، آنقدر او را بر زمین کشید که او قطعه قطعه شد. اصحاب یزید در پی او آمدند، اثری از او نیافتند، تا این که به اسب او رسیدند فقط ساق پای یزید روی رکاب آویزان بود.

البته شیخ صدوق معتقد بود که یزید، شبانگاه در بسترش به سبب کثرت در شرب خمر به هلاکت رسید. در "الکامل فی التاریخ" درباره علت مرگ وی آمده است: سبب مرگ یزید، اصابت پارة سنگی از منجنیق به یک طرف صورت او بود، که همین امر باعث شد مدّتی مریض شود و بعد مُرد. (محمد جواد نجفی، ستارگان درخشان، ج. ۹، ص. ۹)

انقراض بنی امیه

در روز ۱۴ ربیع الاول با سفاح اولین خلیفه عباسی بیعت شد، و با انقراض دولت بنی مروان، دولت بنی امیه به کلی منقرض شد. البته مروان در ۲۷ ذی الحجه کشته شد، ولی در این روز با تأسیس دولت بنی عباس رسماً نام بنی امیه از صفحه خلافت برچیده شد.۱ اقوال دیگر ۱۳، ۲ و ۱۴ ربیع الاول۳، و ۱۲ ربیع الثانی۴ است.

منابع: مسار الشیعه، ص. ۵۰٫ - تاریخ یعقوبی، ج. ۲ ص. ۳۴۹٫ -توضیح المقاصد، ص. ۸٫ - تاریخ طبری، ج. ۶ ص. ۷۸٫

هفدهم ربیع الاول و ولادت دو معصوم

هفدهم ربیع الاول طبق نظر اکثر علمای اسلام، روز میلاد حضرت رسول اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) است. بسیاری شادمانی در ماه ربیع الاول را مخصوص این روز عزیز می‌دانند.

اتفاقاتی که کام مسلمانان را در این ماه تلخ می‌کند

طبق آنچه در تاریخ اسلام آمده است، حمله به خانه حضرت زهرا (س) و دست بسته بردن امام علی (ع) در روز نخست ماه ربیع، شهادت حضرت سکینه (س) در پنجم ربیع، شهادت امام حسن عسگری (ع) به روایتی، خیانت هزاران سرباز سپاه امام حسن مجتبی (ع) به این امام مظلوم در جدال با معاویه که منجر به صلح طرفین شد، آغاز خلافت ظالمانه معاویه از جمله اتفاقات تلخ و نامیمونی است که در این ماه رخ داده است. 

 صراط

مقبره منسوب به کورش، پادشاه هخامنشی در پاساگارد قرار دارد. درباره این مقبره بین تاریخ‌نگاران و در کتب تاریخی اظهارات متفاوتی صورت گرفته است که در ادامه به این اظهارات بیشتر خواهیم پرداخت.

محل مرگ کورش کجاست؟

به گزارش فارس درباره مرگ کورش دوم (مشهور به کورش کبیر/ کورش بزرگ) در سال 529 پیش از میلاد، امروزه موضع‌گیری‌هایی زیادی وجود دارد. برخی این مسئله را یک رخداد سخت در تاریخ دانسته و معتقدند که مرگ کورش، مرگ یک انسان بزرگ بود. از سویی بسیاری نیز معتقدند که مرگ کورش، نقطه پایان بسیاری از جنگ‌ها، خشونت‌ها و خونخواری‌ها بود. چه اینکه او شخصیتی بود در پی قدرت و بخش عظیمی از زندگی خود را صرف به دیگر سرزمین‌ها نمود. گذشته از این قضاوت‌ها، نکته‌ای که جالب به نظر می‌رسد، چگونگی مرگ کورش کبیر است.

گزنفون (یکی از مورخین یونانی) معتقد است که کورش در بستر بیماری از دنیا -به مرگ طبیعی- رفت. از سویی دیگر، اکثر مورخین قدیم معتقدند که کورش کبیر در جنگ کشته شد.

هرودوت (مورخ مشهور یونانی) درباره مرگ کورش می‌گوید که کورش دوم، پس از فتح بابل (بابیلون)، خواست ماساژت‌ها (قومی سلحشور در حوالی آراکس- رود سیحون در ازبکستان امروزی-) را مطیع و سرزمین آن‌ها را تصاحب کند. هرودوت معتقد است که دلیل کورش کبیر به سرزمین ماساژت‌ها این بود که کورش کبیر، خود را از جهت نژاد برتر از دیگران می‌دانست. همچنین بر سرزمین ماساژت‌ها ملکه‌ای (به نام تومیریس Tomyris) حکومت می‌کرد، که کورش قصد داشت او را به مالکیت خود دربیارد! ملکه ماساژت‌ها در ابتدا، پیامی برای کورش فرستاد و او را از جنگ و خونریزی برحذر داشت، لیکن کورش توجهی به سخن تومیریس نکردد، او با تمام قوا در فکر حمله و تصاحب سرزمین ماساژت‌ها بود. ارتش هخامنشی به سرزمین ماساژت‌ها وارد شد، در مراحب اولیه نبرد، هخامنشیان پیروزی‌هایی کسب کردند، اما در ادامه پیروزی از آن ماساژت‌ها شد. بخش عظیمی از ارتش م هخامنشی تارومار شدند، کورش کبیر نیز کشته شد. جنازه کورش هم به دست تومیریس افتاد، سر از بدن کورش جدا کردند، سپس آن سر را درون ظرفی پر از خون گذاشتند، تومیریس در این هنگام گفت: هرچند من تو را در جنگ شکست دادم، ولى تو از راه فریب مصیبتى بر من وارد کردى و پسر مرا از من گرفتى (به کام مرگ فرستادی). ای کورش! چنانکه به تو گفته بودم، اکنون تو را از خوردن خون سیر می‌کنم.» هرودوت این نقل تاریخی را معتبرتر و صحیح‌تر از دیگر نقل‌ها می‌داند.

کتزیاس- دیگر مورخ یونانی- می‌گوید که کورش کبیر به جنگ قوم دربیک (Derbikkes) رفت. جنگی که ده‌ها هزار نفر در آن کشته شدند. کورش نیز در این جنگ زخمی شد، لیکن توانست بر دربیک‌ها پیروز شود. به گفته کتزیاس، کورش پس از پیروزی در این نبرد، وصیت کرد و حکومتش را میان فرزندان تقسیم نمود و پس از 3 روز از دنیا رفت.

برس‏ مورخ کلدانى هم معتقد است که کورش کبیر در میدان جنگ علیه قوم دها (که یک قوم سکایی در شمال و شمال شرق فلات ایران بودند) کشته شد.

نقاشی‌هایی از کشته شدنِ کورش در موزه‌های اروپایی، که سر بریدۀ کورش در تَشتی از خون، از خوردنِ خون سیراب شد

نتیجه اینکه از تمام روایات، غیر از روایت گزنفون، چنین استنباط می‌شود که کورش در انتهای زندگی به سرزمین‌های شمال شرقی فلات ایران یورش برد، لیکن دربارۀ جنگى که در آن کشته شده یا زخم برداشته گفته‌‏هاى مورّخین اندکی مختلف است، یعنى قومى را که با کوروش طرف بوده، هرودوت آن‌ها را ماساژت‏ مى‏‌نامد، کتزیاس آنان را دربیک‏ و برس کلدانى نیز آنان را دها نامید. در جغرافیاى استرابون نیز دیده مى‌‏شود، که این مردمان هر سه از اقوام سکایى بوده‏‌اند.[1]

گفتنی است که بنا بر نقل هرودوت، ارتش هخامنشی در نبرد ماساژت‌ها شکست سختی خورد و به دستور ملکه ماساژت‌ها سر از بدن کورش جدا شد، و از این روی، بعید است که مابقی ارتش شکست خورده و فرار کرده هخامنشی جسد کورش را از ماساژت‌ها پس گرفته باشند و از همین روی، دفن کورش در پاسارگاد -نقطه‌ای هزاران کیلومتر دورتر از سرزمین ماساژت‌ها- نامعقول است.

مورخان مسلمان درباره کورش چه می‌گویند؟

در دوران پس از اسلام مورخین اسلامی کمتر به آرامگاه پاسارگاد پرداخته‌اند، به طوری که اشاره به آرامگاه کوروش در این منابع مختصر و محدود است. نخستین مورخ مسلمان که به آرامگاه پاسارگاد اشاره کرده ابن بلخی» است که در حدود 498 تا 511 هجری قمری کتاب ارزشمند فارس‌نامه را نگاشته است. ابن بلخی در کتاب فارس‌نامه» شرح آرامگاه کوروش را چنین بیان می‌کند: مرغزار کالان نزدیکی گور مادر سلیمان است طول آن چهار فرسنگ، اما عرض ندارد مگر اندکی و گور مادر سلیمان از سنگ کرده‌اند.»

پس از ابن بلخی، حمد الله مستوفی» صاحب کتاب نزهةالقلوب» در حدود سال 740 هجری قمری از این آرامگاه یاد کرده است، اما تشابه بسیار نوشته‌های او با توضیحات ابن بلخی نشان می‌دهد که احتمالاً از روی کتاب فارس‌نامه» نگاشته شده باشد. او این مکان را متعلق به مادر حضرت سلیمان (ع) می‌داند.

حاج میرزا حسن حسینی فسایی در کتاب ارزشمند فارس‌نامه ناصری» این بنا را به نام مشهد ام‌نبی» یاد کرده است.

اولین جهانگرد اروپایی که از این آرامگاه یاد می‌کند جوزپه باربارو (Barbaro Josafat) جهانگرد ونیزی است که در سال 1474 میلادی بازدیدی از آن داشته است. جوزپه باربارو در این باره می‌نویسد: گوری است که گویند قبر مادر سلیمان است و بر فراز آن کلیسای کوچکی است که خطوط عربی بر آن کنده‌اند، ایرانیان آن را مادر سلیمان خوانند و این بنا رو به مشرق است.[2]

در اینجا اختلاف نظر وجود دارد که مادر سلیمان، منظور مادر حضرت سلیمان (ع) است یا فرد دیگری. برخی این سلیمان را یکی از خلفای اموی یا عباسی می‌دانند و برخی نیز سلیمان را فرد مؤمنی می‌دانند که در آن منطقه می‌زیسته است.

چه کسی اولین بار این بنا را به کورش منتسب کرد؟

نخستین کسی که نظریه آرامگاه کورش برای این بنا را اظهار داشت، جیمز موریه بود که دو بار در سال‌های 08 و 11 میلادی بدان‌جا سفر کرده بود. با اینکه موریه بعدها از این نظر خود پشیمان شد و آرامگاه کورش و پاسارگاد را جایی در اطراف فسا گمان داد، اما دیگرانی همچون سِر رابرت کرپورتر در سال میلادی و کلو جیمز ریچ در سال 21 میلادی نظریه او را پذیرفتند. این در حالی بود که عده‌ای دیگر و از جمله دلاواله، اوزلی، لاسِن، اوپرت، سایس و ژان دیولافوآ آرامگاه کورش و پاسارگاد را در اطراف فسا می‌دانستند. علاوه بر این، عده‌ای دیگر نیز نظرات متفاوتی داشته‌اند. آلبرشت فون ماندِلسو در سال 1638 میلادی و به تأسی از ون مسیحی مقیم شیراز، این مقبره را مدفن مادر سلیمان چهاردهمین خلیفه پس حضرت علی دانسته است. سِر ویلیام اوزلی در سال 11 میلادی مدعی می‌شود که تخت‌جمشید یا پرسپولیس همان پاسارگاد/پارسه‌گرد و محل آرامگاه کورش است و زاکارتی نیز بنای موسوم به زندان سلیمان را آرامگاه او دانست. چریکف در سال 47 مقبره مادرسلیمان را قبر بهمن پادشاه کیانی معرفی کرد. مارسل دیولافوآ آنرا مقبره ماندانا (مادر کورش) و اوپرت نیز آنرا مقبره کاساندان (زن کورش) دانسته‌اند. ویسباخ بدون آنکه نظری در مورد محل آرامگاه کورش بدهد، بنای فعلی موسوم به مقبره مادرسلیمان را آرامگاه کورش نمی‌داند.

جیمز موریه

از جمله دلایل کسانی که مقبره مادرسلیمان را آرامگاه کورش نمی‌دانند، این است که گزارش‌های مورخان یونانی (بنایی در یک منطقه کوهستانی با کتیبه و ده سکوی مطبق و اطاق بزرگی که بتواند تابوت و تخت و میز و ساغرها و هدایای گوناگون را در خود جای دهد) با وضعیت ظاهری این منطقه هموار و مقبره‌ای با شش سکوی مطبق و اطاق بسیار کوچک و بدون کتیبه یا جای کتیبه، سازگاری ندارد.[3]

محققان معاصر ایرانی چه می‌گویند؟

پروفسور عبدالمجید ارفعی (نخستین مترجم استوانه کوروش از زبان اصلی بابلی‌نو به فارسی) درخصوص آرامگاه کوروش در پاسارگاد معتقد است: هیچ سندی برای آنکه تأیید کند که این آرامگاه در پاسارگاد، مقبره کوروش است، در دست نداریم. عده‌ای براساس شواهد گفتند که این آرامگاه منسوب به کوروش است. حال آنکه پاسخی برای سوالاتی ازجمله اینکه این بنا واقعاً آرامگاه است یا خیر! بعد از کوروش ساخته شده یا خیر و ده‌ها سؤال دیگر نداریم. این آرامگاه با توصیفی که در کتاب‌های یونانی آمده، مطابقت ندارد. این بنا نوشته‌ای مبنی بر تأیید آرامگاه کوروش بودن در خود ندارد.

پروفسور عبدالمجید ارفعی

مسعود گاری (باستان شناس پیشکسوت) نیز درخصوص واقعیت‌های تاریخی که درخصوص آرامگاه کوروش مطرح می‌شود و اینکه آیا این بنا آرامگاه کوروش هست یا خیر می‌گوید: می‌دانیم کوروش این آرامگاه را برای همسر خود ساخته است. اما در این آرامگاه و حتی زیر شیروانی آن جز چند قطعه استخوان چیز دیگری پیدا نکردیم. هیچ اطلاع دقیقی هم دراین خصوص نداریم. فقط می‌دانیم که در دوران کهن این بنا را به عنوان گور صخره‌ای یا سنگی برای کوروش در نظر گرفته‌اند و ساخت این بنا براساس بناهای اورارتویی است.

ارفعی و گاری بر این مهم تاکید دارند که بنای پاسارگاد نمی‌تواند آرامگاه کوروش باشد. کامیار عبدی (باستان‌شناس متخصص در حوزه هخامنشیان) نیز در این باره معتقد است: در متون باستانی و در کتیبه‌ها به این اشاره شده که این آرامگاه را کوروش ساخته البته در آن زمان سنت بر آن نبود که برای مرده‌ها سنگ قبر بگذارند؛ درخصوص داریوش نیز استثنا وجود دارد. البته در متون یونانی آمده که در گذشته کتیبه‌ای در این مکان وجود داشته و اسکندر آن را خوانده و مضمون آن کتیبه آن بود که این بنا آرامگاه کوروش است. البته مدارک مکتوب و باستان‌شناختی داریم که این بنا مربوط به دوران کوروش است، اما اینکه آرامگاه همسرش بوده یا خیر را بعید می‌دانم. البته کمی آن‌سوتر بنایی به نام زندان سلیمان قرار دارد که گفته می‌شود ممکن است این مکان آرامگاه همسر کوروش باشد که البته به آن هم مطمئن نیستیم.[4]

پی‌نوشت:

[1]-https://www.adyannet.com/fa/news/16058

[2]-http://yon.ir/coQyB

[3]-http://irania.ir/ie/4234

[4]-http://yon.ir/dmWkb

سنگ حدید نوعی کریستال مات است که به رنگ های سیاه، سیاه مایل به خاکستری و قهوه ای مایل به قرمز موجود می باشد. این سنگ از اکسید آهن سیاه و فی شکل، تشکیل می شود که با منیتیت (سنگ آهن مغناطیسی) و اکسید آهن مغناطیسی متفاوت است.

سنگ حدید به نام "سنگ خون" نیز نامیده می شود، زیرا رنگ قرمز شفاف سنگ سنباده از این سنگ حاصل می شود و مایعات خنک کننده در دستگاه برش، هنگام برش هماتیت خونی رنگ می شوند. هماتیت در اکثر نقاط دنیا یافت می شود.

از کشورهای اصلی منبع این سنگ می توان به آلمان، ایتالیا، برزیل، ایالات متحده آمریکا، سوئیس، کانادا، روسیه، سوئد و ایتالیا اشاره کرد. نوعی از هماتیت که در جواهرسازی استفاده می شود، شکل تراش خورده هماتیت آبی رنگ مایل به خاکستری است که بعد از اتمام مراحل تراش به رنگ نوک مدادی در آمده و جلایی مناسب و براق فی پیدا می کند. به عنوان مهره، تسبیح و… مصرف می شود و می تواند نگین انگشتری مناسبی باشد. خود هماتیت به عنوان جایگزین مروارید سیاه به کار می رود. اما باید بدانید که وزن آن خیلی سنگین تر از مروارید است.

برخی از حدیدها بخاطر وجود منگنز خاصیت مغناطیسی و آهن ربایی دارند که بیشتر در برزیل به دست می آید. سختی آن ۵/۶ و وزن مخصوصش حدود ۵ است. اگر یک تکه حدید را به قسمتی از ظروف یا کاشی هایی از جنس چینی که لعاب نداشته باشد، بکشیم، خط قرمزی ایجاد می شود ( و البته مراقب خش افتادن خود جواهر باشید). دراصل اگر هماتیت به عنوان عامل ساینده به کار رود، از خود اثری به رنگ قرمز روشن به جا می گذارد که در اصطلاح جواهر سازان به نام سرخاب” شناخته می شود

تشخیص سنگ حدید اصل

برای تشخیص سنگ حدید اصل می توانید آن را بر روی ظروف یا کاشی هایی از جنس چینی که لعاب ندارند بکشید؛ سنگ حدید اصل خط قرمزی را ایجاد می کند. البته باید مراقب خش افتادن بر روی خود نگین حدید باشید.

خواص درمانی سنگ حدید

برای سنگ حدید خواص فراوانی بیان شده که مهمترین این خواص به شرح زیر است:

* تقویت قلب

* تنظیم گردش خون

* درمان فشار خون

* تصفیه خون

* تحریک جذب آهن توسط خون و درمان کم‌خونی

* تسکین درد‌های آرتروز و انقباضات ماهیچه‌ای

* ایجاد تعادل و تنظیم چاکرای اول

* ایجاد قدرت، استقامت و نشاط

* تقویت تمرکز و حافظه

* ممانعت از جذب امواج منفی دیگران

* تقویت اعتماد به نفس و اراده

* غلبه بر وسواس عملی و اعتیاد

* درمان پرخوری و مصرف دخانیات

* درمان اضطراب و بی خوابی

* کمک به تعادل بدن

* بهبود جذب اکسیژن توسط بدن

خواص سنگ حدید

سنگ حدید را مانند یک حرز می‌دانند که می تواند بلا را دفع کند و اثر آن را خنثی سازد و به منظور ایمنی و محافظت در برابر خطرات و غلبه بر دشمنان کاربرد دارد.

سنگ حدید هفت جلاله می تواند در باطل کردن سحر و جادو و محافظت از شر جن کاربرد داشته باشد.

محافظت از انگشتر سنگ حدید

امام صادق (ع) فرمود: این انگشتری را از نجاست و بوی گند و بد حفظ کن و آن را داخل حمام و دستشویی نبر! پس هر کس بر جان خودش ایمن نیست و از هلاکت می ترسد از این انگشتری استفاده کند و آن را از دشمنانت بپوشان تا مبادا از آن استفاده کنند و آن را به کسی نده مگر آن که او هم از شیعیان باشد و به او مطمئن باشی.»

روش شارژ و نگهداری سنگ حدید :

با توجه به اینکه مواد اصلی این سنگ از آهن است لذا توصیه می شود که در مسیر آب و یا با آب شستشو نشود. می توانید برای شارژ مجدد سنگ در نمک خشک دریا قرار دهید و روی آن را بپوشانید.

روایت ائمه از سنگ حدید و خواص آن :

امام صادق (ع) فرمودند: دوست دارم هر مومنی پنج انگشتر در دست کند، عقیق بابت دفع فقر، فیروزه بابت گشایش کار، یاقوت بابت دفع پریشانی، حدید بابت غلبه بر دشمنان، درنجف بابت آسان شدن امور (وسائل الشیعه)

امام صادق (ع): بد نمی دانم در دست کردن انگشتر حدید را وقتی که به دیدن کسی رود که از او ترسد از اهل شر برای آنکه شر او ساکن می شود و انگشتر حدید شیاطین را دور می کند و به درستی که هر کسی که انگشتر در در دست کند با نظر کردن به آن خداوند زیارت یا حج یا عمره در نامه عمل او بنویسد که ثوابش، ثواب پیامبران و صالحان باشد.

این روزها متاسفانه شاهد کودکان زیادی هستیم که به دست مادرانشان آرایش می شوند، از طرفی تبلیغ این فقر فرهنگی از سوی سلبریتی‌های به ظاهر روشن فکر هم روز به روز رو به افزایش است.

 با گسترش استفاده خانواده‌ها از دنیای مجازی (به خصوص اینستاگرام) و به رخ کشیدن ظاهرها و الویت دادن به زیبایی، متاسفانه والدینی هستند که برای یک عکس آتلیه‌ای ساده کودک را به آرایشگاه می بردند و آرایش سنگین روی چهره معصوم او انجام می دهند؛ همین امر به صورت ناخودآگاه به کودک القا می‌کند که بدون آرایش زیبا نیستی و اگر می‌خواهی دیده شوی و مورد توجه عموم و تحسین همگان قرار گیری باید صورتت را آرایش کنی.

علاقه به آرایش کردن از چه سنی آغاز می شود؟

زیبا عراکی پژوهشگر حوزه کودکان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان درباره معضل آرایش کودکان، گفت: علاقه به آرایش کردن در کودکان دختر از سنین ۴ الی ۶ سال آغاز می شود، در این سن کودکان با توجه به ظاهر زیبا و فریبنده لوازم آرایشی کنجکاو هستند تا به این لوازم دست بزنند و حتی سوالاتی از والدین در این زمینه بپرسند، البته این امر کاملا طبیعی است و جزو مراحل رشد دختران محسوب می شود و اولیا نباید کوچکترین انگ اخلاقی و روحی به کودکان بزنند.

این پژوهشگر حوزه کودکان اظهار کرد: متاسفانه آرایش و استفاده از لوازم آرایشی در سنین پایین در کشور رو به افزایش است، البته باید توجه داشت که بر اساس تحقیقات پژوهشگران در کشورهای جهان سوم میزان تمایل افراد به آرایش کردن بالاست، در حالی که برعکس آن در کشورهای پیشرفته و صنعتی کودکان به هیچ عنوان آرایش نمی کنند و در میان خانم های مسن آرایش بسیار ملایم دیده می شود.

عراکی با اشاره به عوارض آرایش در کودکان گفت: عوارض زیادی در استفاده از لوازم آرایشی کودکان عنوان شده است، پوست حساس و لطیف کودکان به سرعت آسیب می بیند وعوارض آرایش کردن روی چهره کودک از عوارض آرایش کردن روی چهره بزرگسالان بیشتر است.

او ادامه داد: تولیدکنندگان مواد آرایشی همگی به دنبال سود دهی بیشتر خود هستند. آنها از مواد نامرغوب با مضرات بالا و قیمت پایین به سود خود می اندیشند.

عراکی اظهار کرد: مواد آرایشی مورد استفاده کودکان در بیشتر موارد مایع هستند، اما باید توجه داشت که رژ، برق لب و ریمل منبع بالایی از باکتری های مضر هستند که ضرر آن مستقیم بر روی چهره زیبای کودکتان مشهود خواهد شد. از طرفی لوازم آرایشی مادر با کودک معمولا مشترک است و همین امر باعث انتقال میکروب می گردد.

این پژوهشگر حوزه کودکان تصریح کرد: والدین بعداز دیدن آرایش بر روی صورت کودکشان از لفظ چه خوشگل شدی استفاده می کنند اما نمی‌دانند با همین کلمه چه برسر شخصیت کودک خود می آوردند.

مضرات استفاده از لوازم آرایش در کودکان

عراکی اظهار کرد: تمام لوازم آرایشی حاوی مواد شیمیایی خطرناک هستند که با استفاده مکرر باعث عوارض جبران ناپذیری در بلند مدت برای پوست کودک خواهد داشت.

او با اشاره به عوارض پوستی آرایش کودکان، گفت: آکنه، کک و مک صورت، خشک شدن و شکنندگی مژه های چشم ،سفیدی و بی رنگ شدن لب ها، آبریزش بینی و چشم، خارش و سوزش پلک و ریزش ابرو، سرطان پوست، عفونت چشم، تبخال پیری زود رس چهره از عوارض استفاده از لوازم آرایشی در کودکان است افزون بر این‌ها شادابی طبیعی پوست به مرور کاهش می یابد.

عراکی گفت: محققان حتی پیشنهاد می کنند از زدن لاک های طولانی مدت و پی در پی در ناخن کودک خودداری شود؛ چرا که عوارضی مانند خشک شدن ناخن و شکنندگی آن را در بر دارد.

آسیب های روحی که آرایش کردن به کودکان وارد می کند

او اظهار کرد: با آرایش عزت نفس کودک ازبین می رود چون ناخودآگاه به او القا می شود بدون استفاده از این لوازم آرایش زیبا نخواهد شد، همچنین دیده شده آرایش کردن مداوم کودک باعث بلوغ زود رس در او می شود .

عراکی ادامه داد: کودک در نوجوانی دچار بحران هویت می شود و برای جلب توجه و زیبایی کارهایی مانند: سوراخ کردن لب و نگین زدن به بینی انجام می دهد در حالی که در این سنین باید تمرکز نوجوانان در موفقیت های درسی باشد.

این پژوهشگر حوزه کودکان اظهار کرد: در هنگام مواجهه با آرایش کودکان از برخورد چکشی با کودک جدا خودداری شود. به کودکتان آموزش دهید، اگر شاهد آرایش کودکتان بودید، با لطافت و مهربانی کلام به او بگویی بدون آرایش زیباتری و این آرایش، مانع دیدن چهره نازنین تو است، با او در این مورد صحبت کنید، دائم به او اعتماد به نفس دهید و تلقین کنید که او زیبا، دوست داشتنی و نور امید خانه شماست.

والدین این توصیه ها را آویزه گوش کنند

او ادامه داد: به کودکتان بگویید اگر در اطراف خود کسانی را می‌بیند که آرایش می کنند، این افراد نشاط پوست شان با افزایش سن از بین می‌رود و مجبورهستند مقداری آرایش کنند که چهره شان بی روح نباشد، به او بگویید بهترین آرایش در صورت لبخند همیشگی است، والدین به محض دیدن آرایش روی چهره کودک نباید شگفت زده شوند و بگویند چه زیبا شده ای.

عراکی بیان کرد: مادرهای گرامی می توانند از جایگزین آرایش استفاده کنند، از جمله موهای کودک را به مدلهای مختلف و با کش های رنگین ببندید، از گل‌سرهای زیبا، شال و هد بندهای عروسکی، کیف های فانتزی، جوراب های رنگی، لباس‌های شاد و دستبدهای دست ساز با سلیقه خودتان استفاده کنید.

این پژوهشگر حوزه کودکان گفت: مادرها توجه داشته باشند الگوی رفتاری کودکان از ۴ سالگی شما مادران عزیز هستید پس دقت کنید لوازم آرایشی به مقدار زیاد استفاده نکنید و برای کودک خود به نشانه روشنفکری این لوازم را خریدداری نکنید.

نقش والدین و خانواده درکم رنگ کردن آرایش در بین کودکان

او با بیان اینکه کشور ما درصدر آمار استفاده از لوازم آرایشی در بین کشورهای منطقه قرار دارد، گفت: والدین باید به جای تمرکز بر روی آرایش صورت به مراقبت های پوستی دقت کنند به عنوان مثال از کرم های ضد آفتاب و ماسک های گیاهی استفاده کنند.

این پژوهشگر حوزه کودکان گفت: خانواده پایه گذارترین قدم برای فرهنگ سازی کم رنگ کردن آرایش در بین کودکان، نوجوانان و ن است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران

دروغ‌گویی عبارت است از دادن اطلاعاتی نادرست به‌صورت عمدی برای فریب دیگران که غالباً با منافع شخصی همراه است. دروغ‌گویی می‌تواند نشانه‌ای از عدم سلامت روانی و یا اختلال شخصیت مرزی و یا خودشیفتگی در افراد باشد. پس می‌توانیم این طور بگوییم که دروغ‌گویی همیشه نشانه بی‌اخلاقی نیست بلکه گاهی اوقات نشانه یک مشکل روانی است که ممکن است از وجود آن مطلع نباشیم.

دروغ‌گویی به روابط آسیب رسانده و مشکلاتی، چون عدم اعتماد را به دنبال دارد. مردم برای پنهان کردن رفتار خود و یا فعالیت‌هایی که احساس می‌کنند ممکن است مورد قضاوت قرار بگیرند، دروغ می‌گویند. گاهی نیز برخی ناخودآگاه و بدون داشتن دلیلی مشخص شروع به‌دروغ‌گویی می‌کنند.

دروغ‌گویی می‌تواند به بخشی عادی از زندگی ما تبدیل شده و در شغل، حفظ روابط و عملکرد زندگی عادی تداخل ایجاد کند، بنابراین مانند هر بیماری روانی دیگری نیاز به بررسی دارد.

علل دروغ‌گویی:

- دلایل بیولوژیکی یا ژنتیکی
- اعتمادبه‌نفس کم
- وجود یک اختلال شخصیتی (اختلال شخصیت مرزی (BPD)، اختلال شخصیت خودشیفتگی (NPD)، اختلال شخصیت ضداجتماعی (APD))
- سوءمصرف مواد

- افسردگی
- منافع یا لذت شخصی
- فراموشی و زوال عقل
- عدم همدلی

وقتی شخصی اطلاعات بیش از درخواست شما و با جزئیات زیاد ارائه می‌دهد به احتمال زیاد سعی در کتمان حقیقت دارد و نمی‌خواهد حقیقت را به شما بگوید.

در تعاملات روزمره افراد دروغگو چه نشانه‌هایی دارند؟

۱- سریع تغییر موقعیت می‌دهد
اگر از فردی رو در رو سؤال پرسیدید و او سریع جهت سر خود را تغییر داد احتمالاً در فکر دروغ گفتن به شما است. دروغ‌گو‌ها معمولاً در این مواقع خم‌شده و یا سر خود را به یک سمت دیگر متمایل می‌کنند. این اتفاق درست قبل از اینکه پاسخی به شما بدهد اتفاق می‌افتد.

۲- تغییر در نحوه نفس کشیدن
وقتی کسی قصد دروغ گفتن به شما را داشته باشد ممکن است که نوع نفس کشیدنش تغییر کرده و یا نفس عمیق بکشد. وقتی طرز نفس کشیدن دروغ‌گو تغییر می‌کند شانه‌ها را بالا داده و با تن صدای ضعیف به شما پاسخ می‌دهد درست مانند زمانی که عصبی هستند.

۳- ناگهان ثابت و بی‌حرکت می‌شوند
در حالت عادی هنگام صحبت کردن بدن نیز ناخودآگاه حرکات ظریف و آرامی دارد، ولی فرد دروغ‌گو مانند فردی که عصبی شده ناگهان یکجا بی‌حرکت و ثابت شده و پاسختان را می‌دهد.

۴- کلمات یا عبارات را تکرار می‌کنند
چون دائماً در تلاش‌اند که شما و خودشان را به چیزی متقاعد کرده و به تأیید برسانند ممکن است یک عبارت را مثل "من . من . من نکردم" را بار‌ها تکرار کنند. در واقع تکرار راهی برای خرید وقت برای جمع‌کردن افکارشان است.

۵- ارائه اطلاعات زیاد و بیهوده
وقتی شخصی اطلاعات بیش از درخواست شما و با جزئیات زیاد ارائه می‌دهد به احتمال زیاد سعی در کتمان حقیقت دارد و نمی‌خواهد حقیقت را به شما بگوید. دروغ‌گو‌ها معمولاً زیاد صحبت می‌کنند، زیرا امیدوارند که دیگران حرف‌هایشان را باور کنند.

۶- پوشاندن دهان
یکی از نشانه‌های دروغ‌گو پوشاندن ناخودآگاه دهان با دست‌ها است، در واقع دروغ‌گو با این کار سعی در قطع ارتباط با مخاطب خود را دارد.

۷- حرکت بیش از حد پا‌ها
حرکت پا‌ها به شما می‌گوید که دروغ‌گو احتمالاً از ادامه صحبت با شما عصبی و ناراحت شده است و تمایل دارد موقعیت خود را ترک کند. نگاه کردن به پا‌ها یکی از مهم‌ترین راه‌ها برای کشف یک دروغ‌گو است.

۸- دشواری در صحبت کردن
صحبت کردن برای افراد دروغ‌گو سخت است به این دلیل که سیستم عصبی اتوماتیک وار در مواقع استرس‌زا بزاق کمتری تولید کرده و غشا‌های مخاطی دهان خشک می‌شوند.

۹- پلک نزدن و خیره شدن
افراد دروغ‌گو معمولاً تمایلی به برقراری تماس چشمی ندارند، اما گاهی ممکن است برای حفظ تماس چشمی و کنترل بیشتر اوضاع بدون پلک زدن به شما خیره شوند. البته یکی دیگر از نشانه‌های فرد دروغ‌گو پلک‌زدن سریع هم است.

۱۰- اشاره کردن
زمانی که فرد دروغ‌گو عصبی و خشمگین می‌شود تلاش می‌کند تا دستش را به حالت اشاره به سمت شما بگیرد.
اشاره

چگونه دروغ گفتن را ترک کنیم؟

۱. اعتراف کنید مشکل دارید
اعتراف یکی از اولین، بزرگ‌ترین و دشوارترین مراحل برای ترک دروغ‌گویی است. با یک فرد مورد اعتماد در مورد مشکلتان صحبت کرده و به او بگویید که در ترک عادت بد دروغ‌گویی کمکتان کند.

۲. فکر کردن به عواقب دروغ‌گویی
دروغ گفتن باعث از بین رفتن اعتماد، روابط و ایجاد مشکلاتی در زندگی می‌شود. درک عواقب بد دروغ گفتن می‌تواند به‌عنوان یک بازدارنده برای شما باشد؛ بنابراین قبل از دروغ گفتن وقت بگذارید و به پیامد‌های دروغی که می‌خواهید بگویید فکر کنید.

۳. دلیل دروغ‌گویی خود را بشناسید
سعی دارید چه چیزی را پنهان کنید؟ آیا بهترین راه گفتن حقیقت نیست؟ همه معتادان احساس می‌کنند که باید دروغ بگویند تا اعتیاد خود را کتمان کنند. بیشتر دروغ‌گو‌ها دلیلی برای خود دارند و بیشترین علت دروغ‌گویی اقدامات اشتباهی است که انجام می‌دهند؛ بنابراین شما هم وقت بگذارید و عامل دروغ‌گویی خود را پیدا کنید.

۴. اعتراف کنید
درست است که اعتراف به دروغ سخت است و به غرور شما آسیب می‌رساند، ولی بهتر از آن است که دروغ‌گو باشید. بهتر است زمانی که دروغ گفتید فوراً اعتراف و طلب بخشش کنید. اعتراف باعث فروتنی و منجر به از بین بردن عادات بد می‌شود. زمانی که در حال اعتراف هستید از خدا بخواهید در ترک این عادت به شما کمک کند.

۵. نسبت به قولی که داده‌اید متعهد باشید
اگر به کسی قول داده‌اید که کاری را برایش انجام دهید، ولی هرگز قصد انجام آن کار را هم ندارید شما یک دروغ‌گو هستید. زمانی که قادر به انجام کاری نیستید صادق باشید و به محدودیت‌هایی که دارید اعتراف کنید و جلوی دروغ‌گویی را بگیرید.

۶. گفتن حقیقت را تمرین کنید
زمانی که احساس کردید نیاز به دروغ گفتن دارید لحظه‌ای صبر کرده و فکر کنید. به این فکر کنید که فرد مقابل شما اگر می‌دانست که شما در حال دروغ گفتن به او هستید چه حسی نسبت به شما خواهد داشت. به این فکر کنید که اگر همه مردم به شما دروغ می‌گفتند چه حسی داشتید؟ طبیعتاً خیلی ناراحت‌کننده و دردناک خواهد بود، با جایگزین کردن راست‌گویی به‌جای دروغ‌گویی در ترک این عادت بد به خود کمک کنید. به خاطر خودتان، خانواده و عزیزانتان همیشه صادق باشید و حقیقت را بگویید حتی اگر از نتیجه آن می‌ترسید!

۷. تعهد به صداقت به هر قیمتی
گفتن حقیقت ممکن است برای ما گران تمام شده و ناراحت‌کننده باشد، اما وقتی صداقت را پیش بگیرید در واقع یک قدم به شخصی که می‌خواهید باشید نزدیک شده‌اید. اگر جواب سؤالی را نمی‌دانید دروغ نگویید و تنها به گفتن عبارت "من نمی‌دانم" بسنده کنید؛ مانند ترک هر اعتیادی ترک دروغ‌گویی هم کار ساده‌ای نیست. با گفتن حقیقت راحت‌تر می‌توانید صادق و راست‌گو شوید. اگر این عادت مهلک و مخرب را ترک کنید برای همیشه از خودتان راضی خواهید بود.

منبع: تبیان

صفحه ریحانه منتسب به پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی سید علی ‌ای (مد‌ظله‌العالی)، رهبر معظم انقلاب پستی از فرمایشات معظم له به این شرح منتشر کرد:

به گزارش میزان ایام فاطمیه جمعا ۶ روز است، ۳ روز در ماه جمادی الاول و ۳ روز در ماه جمادی الثانی. فاطمیه اول از ۱۳ تا ۱۵ جمادی الاول است و فاطمیه دوم از سوم تا پنجم جمادی الثانی است؛ و شاید علت اینکه سه روز در هر ماه به عنوان روز شهادت آن حضرت (س) معرفی شده است، به این دلیل است که این احتمال وجود دارد که ماه‌های قمری از رحلت پیامبر (ص) تا شهادت حضرت زهرا (س)، ۲۹ روز بوده باشند، حال آنکه در صورت کامل بودن ماه‌های قبل، روز شهادت ۱۳جمادی الاول و سوم جمادی الثانی خواهد بود. چرا که طبق تقویم، حداکثر سه ماه قمری ۲۹ روزه و حداکثر ۴ ماه قمری ۳۰ روزه می‌توانند پشت سر هم قرار گیرند.

به گزارش خبرنگار  کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛  سیاهی و تیرگی زیر چشم ها ها یک وضعیتی است که در حالت عادی معضل خاصی برای سلامتی ندارد اما ممکن است همیشه بزرگتر از سن واقعی تان به چشم دیگران بیایید. پوست زیر چشم بنا بر دلایلی در معرض سیاهی قرار می گیرد اما در صورتی که علاقه دارید این تیرگی را نابود کنید بهتر است روش های خانگی و ساده را جدی بگیرید. به همین منظور باشگاه خبرنگاران جوان در گزارش زیر به بیان راهکارهای طبیعی و موثر در جهت تیرگی زیر چشم ها پرداخته است که در ادامه می خوانید؛

کمبود خواب

یکی از مهم ترین علت های اصلی تیرگی زیر چشم ها کمبود خواب است. درصورتی که چشم ها به اندازه کافی استراحت نداشته باشند خون و اکسیژن نمی تواند به اندازه در نواحی زیر چشم ها جریان داشته باشد در نتیجه باعث ایجاد چین و چروک خواهد شد به همین علت بسیاری از متخصصان طب خواب توصیه زیادی به 8 ساعت استراحت در طول روز دارند.

طبق بسیاری از مطالعات علمی عوامل ژنتیکی تاثیر زیادی در سیاهی دور چشم ها دارند در صورتی که والدین به تیرگی دور چشم ها مبتلا شوند فرزندان آن ها هم در اکثر مواقع دچار خواهند شد در اینگونه موارد بهتر است تحت نظر پزشک برای کاهش تیرگی های دور چشم ها قرار بگیرید.

کم آبی بدن

زمانی که بدن انسان خشک باشد رگ های خونی نمی توانند زیر پوست چشم متورم شوند به همین علت باعث تیرگی نواحی زیر چشم ها خواهند شد پس نوشیدن آب به مقدار کافی را در برنامه روزانه خود قدار دهید.

آفتاب

اشعه ماورائبنفش در نور خورشید باعث تحت تاثیر قرار دادن رنگدانه ملانین در زیر پوست مخصوصا ایجاد تحت سیاهی و تیرگی زیر چشم ها خواهند شد. حتما به یاد داشته باشید که مصرف الکل، قلیان و دخانیات هم تاثیر زیادی در تیرگی دور چشم ها دارند پس برای گاهش تیرگی دور چشم ها به هیچ عنوان از دخانیات استفاده نکنید.

راهکاری اساسی در جهت کاهش تیرگی زیر چشم ها

نتیجه محققان و دانشمندان نشان داده اسن که در صورت از بین بردن تیرگی زیر چشم ها بهتر است شب‌ها سر خود را بالاتر از دیگر قسمت‌های بدن قرار داد چرا که بالا بودن سر درهنگام خواب از تجمع مایع بافتی زیرچشم، پف کردن و ایجاد حلقه تیره زیر آن جلوگیری خواهد کرد.

سازمان هواشناسی در جدیدترین اطلاعیه‌ای که صادر کرده با اشاره به بارش باران، در غرب و جنوب‌غرب کشور نسبت به وقوع آبگرفتگی معابر، رعد و برق و وزش باد در 13 استان کشور هشدار داده است.

به گزارش تسنیم یکی از پدیده‌های طبیعی که در زمان بارش باران و معمولا در پاییز روی می‌دهد، رعد و برق است. این پدیده به واسطه تخلیه بار الکتریکی بر اثر افزایش بخار آب در ابر‌ها ایجاد می‌شود و درنتیجه الکترون‌های آزاد در پایین ابر به وجود می آیند، در حالی یون‌های مثبت به سمت بالا حرکت می‌کنند، میدان الکتریکی بسیار قدرتمندی ایجاد می‌شود و تخلیه میدان الکتریکی به وسیله اتصال کوتاه به زمین برای خنثی کردن اختلاف شار الکتریکی روی می‌دهد.

بدن انسان رسانه جریان برق است و الکترون‌های آزاد از آن عبور می‌کند. چنانچه شخصی در مسیر رعد وبرق قرار داشته باشد نیرویی معادل 300 کیلو ولت انرژی از بدن او عبور کرده و صدمات شدیدی را وارد می‌کند. از سوی دیگر در رعد و برق‌های شدید بیش‌ترین برون‌ داد الکتریکی روی می‌دهد و دمای محل اصابت برق فوق‌العاده بالا می‌رود. این دما حتی تا 28 هزار درجه یعنی حدود 5 برابر دمای سطح خورشید ثبت شده است.

اقدامات ضروری در زمان وقوع رعد و برق

1- توقف فعالیت‌های بیرون خانه

2- عدم خروج از منزل در زمان رعد و برق

3- در صورتی که در  خودرو هستید در محل مطمئن توقف کرده، موتور را خاموش کنید و آنتن ماشین را پایین بکشید

4-داخل ساختمان یا خودروی سقف‌دار بمانید

5- بدنه فولادی یک خودروی سقف‌دار به شرطی که ف آن را لمس نکنید از شما به خوبی محافظت می‌کند

6- از درختان تپه‌ها، تیرک‌ها، سیم برق هوایی، لوله‌های فی و آب دور شوید.

7- مترو مکان‌های ایمن ی در برابر صاعقه است

8- از رفتن به حمام و دوش گرفتن بپرهیزید، ممکن است لوازم حمام باعث انتقال جریان الکتریسته شوند

9- از تلفن بیسیم استفاده نکنید

10- دو شاخه تمام وسایل برقی را از برق خارج کنید

11- هواکش را خاموش کنید

12- خودداری از قرار گرفتن در آلونک یا ساختمان‌های تک در فضای باز

13- پرهیز از نزدیک شدن به وسایل نقلیه از جمله تراکتور، تجهیزات کشاورزی، موتورسیکلت، دوچرخه و.

14- اگر در محوطه جنگل هستید، سرپناهی در کنار درختان کوتاه و تنومند بیابید و هرگز زیر درختان بلند نروید

15- اگر در فضای باز هستید، در صورت امکان به حالت خمیده و در دره‌های تنگ و عمیق پناه بگیرید، مراقب سیل‌های ناگهانی باشید

16- در هنگام رعد و برق چنانچه موهایتان سیخ شد، نشانه نزدیکی برخورد جریان رعد و برق است

17- همواره در زمان رعد و برق به صورت چمباتمه روی زمین بنشینید، دست‌ها را روی گوش‌ها و سر را بین زانوها قرار دهید، تماس خود را با زمین به حداقل برسانید، به هیچ وجه روی زمین دراز نکشید

- در صورت نیاز به کمک با اورژانس(115) آتش‌نشانی (125)، هلال احمر(112) یا سایر سازمان‌های امدادی تماس بگیرید.

هزینه تَبَرُّج برخی ن و لذت‌جویی بصری برخی مردان در انظار عمومی، آلوده کردن فطرت پاک و خداجوی آن‌ها است، همان فطرتی که بابندگی خداوند و نه بندگی شیطان و تمایلات نفسانی سرشته شده است.

در اکران خصوصی یکی از فیلم‌های سینمایی، توسط برخی از ن هنرپیشه حاضر در مجلس "مسخره‌بازی‌"هایی رخ داده است که ریشه در "جاهلیت اولی" دارد. در یکی از فیلم‌هایی که از این مراسم منتشر شده است، بانویی در جلوی دوربین‌ها با پوششی که از منظر اسلام نه "متین" است و نه "ستوده" بر روی سکو تغییر حالت می‌دهد تا تصاویر ثبت شده توسط آن دوربین‌ها پس از ساعاتی با انتشار در فضای مجازی همچون "تیر‌های شیطان" بر چشمان نامحرمان بنشیند و دل‌های مریض بهره‌ها از آن ببرند.

 هرچند که در خود آن مجلس نیز نامحرمان بسیاری حضور داشته‌اند! که با این نوع پوشش، رعایت حضور آن‌ها نیز نشده است و شاید آن‌ها و بسیاری از ن هنرمند نیز از اتفاقاتی که بر روی این فرش‌های قرمز رخ می‌دهد رسانه‌ای و تکرار می‌شود ناخرسند باشند!

اما در ادامه کوتاه سخنی را در زاویه ناستودگی این نوع حضور و پوشش بانوی مسلمان! در انظار ادامه می‌دهیم و آغاز آن را نه حرف خودمان بلکه سخن بسیار روشن آفریننده مرد و زن قرار می‌دهیم که بیش از همه از آفاتی که انسان‌ها را تهدید می‌کند آگاه است. خداوند علیم در آیه ۳۳ سوره مبارکه احزاب خطاب به ن فرمود وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَى.؛ و [در میان نامحرمان و کوچه و بازار]مانند ن دوران جاهلیت پیشین [که برای خودنمایی با زینت و آرایش و بدون پوشش در همه‌جا ظاهر می‌شدند]ظاهر نشوید»

پس از خواندن این آیه شریفه و ترجمه‌اش و انطباق آن بر صحنه‌هایی که در برخی اکران‌های خصوصی و فرش‌های قرمز جشن‌های سینمایی رخ می‌دهد، بی‌تردید نتیجه می‌گیریم که این‌ها مصداقی از همان خودنمایی به شیوه جاهلیت اولی است که در دنیای مدرن امروز هنوز هم از میان ن و مردان قربانی می‌گیرد؛ نی که چشمان ناپاک و دل‌های مریض، آن‌ها را در حد ابزار لذت‌جویی تنزل می‌دهند و مردانی که با نگریستن به این خودنمایی‌های جاهلانه در دام شهوترانی گرفتار می‌شوند و یا در این لجن‌زار بیشتر فرو می‌روند. در این ماجرای همیشه تاریخ، نوع انسان اعم از مرد و زن قربانی‌اند، قربانی گردن‌کشی ابلیس در برابر پروردگار عالمین، همو که پس از سجده نکردن در مقابل انسان خطاب به خالق خویش گفت فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ؛ به عزتت سوگند همه آنان را گمراه می‌کنم. ۸۲ ص.»

هزینه گران تَبَرُّج جاهلانه برخی از ن و لذت‌جویی بصری برخی از مردان در انظار عمومی، گمراه شدن سایر انسان‌ها و آلوده کردن فطرت پاک و خداجوی آن‌ها است، همان فطرتی که بابندگی خداوند و نه بندگی شیطان و تمایلات نفسانی سرشته شده است.

اما اینکه منظور از جاهلیت اولى چیست؟ ظاهراً همان جاهلیتى است که مقارن عصر پیامبر بوده و به‌طورى که در تواریخ آمده است در آن موقع ن حجاب درستى نداشتند و دنباله روسرى‌هاى خود را به پشت‌سر مى‌انداختند به‌طورى که گلو و قسمتى از سینه و گردنبند و گوشواره‌هاى آن‌ها نمایان بود. این تعبیر نشان مى‌دهد که جاهلیت دیگرى همچون جاهلیت عرب در پیش است که ما امروز در عصر خود آثار این پیشگویى قرآن در دنیاى متمدن مادى را مى بینیم. ظاهر این است که جاهلیت اولى همان جاهلیت قبل از اسلام است که در جاى دیگر قرآن نیز به آن اشاره شده است (سوره آل‌عمران آیه ۱۴۳ و سوره مائده آیه ۵۰ و سوره فتح آیه ۲۶) و جاهلیت ثانیه، جاهلیتى است که بعداً پیدا خواهد شد (همچون عصر ما). تفسیر نمونه

گویا یکی از این بانوان بابت رفتار غیرمتین و ناستوده خود از مردمی که آن را نمی‌پسندد عذرخواهی کرده است؛ اما باید به‌عنوان زن مسلمان بداند که این نوع پوشش پیش از هرچیز مورد پسند خداوند حکیم نیست و از آن نهی کرده است؛ پس همه ن و مردانی که ناخواسته و از روی جهل و نه آگاهی، به خروج دیگر انسان‌ها از "حزب خدا" و داخل شدن آن‌ها به "حزب شیطان" کمک می‌کنند، در ادامه راه باید عذر تقصیر به درگاه خداوند غفور ببرند و اگر واقعاً پشیمان و در پی دلجویی از مردمند هرچه زودتر پشیمانی خود را به شکل عملی به آن‌ها نشان دهند.

تسنیم

 اگر کسی از ما دربارۀ حضرت فاطمه زهرا (س) سؤال کند و ما نیز بخواهیم به معرفی ایشان بپردازیم، معمولاً چنین پاسخ می‌دهیم که آن حضرت دختر نبّی مکرم اسلام (ص)، همسر امیر‏المؤمنین (ع) و مادر امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) هستند، اما تعریفی که ما از حضرت فاطمه(س) داریم بسیار متفاوت و غیر قابل مقایسه با تعریفی است که خود اهل‌بیت (علیهم‌السلام) از حضرت فاطمه (س) دارند.

امام صادق (ع) دربارۀ علت نامیده شدن حضرت فاطمه(س) به زهرا» می‌فرماید: لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَهَا مِنْ‏ نُورِ عَظَمَتِهِ‏، فَلَمَّا أَشْرَقَتْ أَضَاءَتِ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِنُورِهَا، وَ غَشِیَتْ أَبْصَارَ الْمَلَائِکَةِ، وَ خَرَّتِ الْمَلَائِکَةُ لِلَّهِ سَاجِدِینَ، وَ قَالُوا: إِلَهَنَا وَ سَیِّدَنَا، مَا هَذَا النُّورُ؟ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِمْ؛ هَذَا نُورٌ مِنْ نُورِی‏؛ زیرا خداوند او را از نور عظمت خودش آفرید و هنگامى که نور وجود فاطمه (س) درخشید، آسمان‌ها و زمین به نورش روشن شده و دیدگان فرشتگان از شدت نورش بسته شد و تمام ملائکه حقّ تبارک و تعالى را سجده و عرض کردند: اله و معبود ما! سرور و مولاى ما! این نور چه خصوصیتى دارد که اینقدر تابان و روشن است؟ خداوند متعال به آنها فرمود: این نور از نور من است». (بحارالأنوار، ج43، ح16).

این سؤال از امام حسن عسکری (ع) نیز پرسیده شد و حضرت در پاسخ به پرسشی مبنی بر علت نامیده شدن آن حضرت به زهرا» فرمود: کَانَ‏ وَجْهُهَا یَزْهَرُ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع مِنْ أَوَّلِ النَّهَارِ کَالشَّمْسِ الضَّاحِیَةِ وَ عِنْدَ اَّوَالَ کَالْقَمَرِ الْمُنِیرِ وَ عِنْدَ غُرُوبِ الشَّمْسِ کَالْکَوْکَبِ الدُّرِّی‏؛ زیرا چهره او براى امیرالمؤمنین(ع) در اول روز مانند آفتاب روشن و به هنگام زوال مانند ماه درخشان و به هنگام غروب آفتاب مانند ستاره مى‏‌درخشید».

امام صادق (ع) در حدیثی دیگر فرمود: فَاطِمَةُ كَوْكَبٌ دُرِّیٌّ بَیْنَ نِسَاءِ أَهْلِ الدُّنْیَا؛ فاطمه علیهاالسلام اختری تابناک در میان ن دنیاست». (کافی، ج 1، ص 195). آن حضرت در ذیل آیۀ 35 سورۀ نور می‌فرماید: اللَّهُ‏ نُورُ السَّماواتِ‏ وَ الْأَرْضِ‏ مَثَلُ‏ نُورِهِ‏ کَمِشْکاةٍ فَاطِمَةَ ع‏ فِیها مِصْباحٌ‏ الْحَسَنُ‏ الْمِصْباحُ‏ فِی‏ زُجاجَةٍ الْحُسَیْنُ‏ اُّجاجَةُ کَأَنَّها کَوْکَبٌ‏ دُرِّیٌ‏ فَاطِمَةُ کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ بَیْنَ نِسَاءِ أَهْلِ الدُّنْیَا»، مشکات» فاطمه (س)،‏ فِیها مِصْباحٌ» امام حسن (ع)،‏ الْمِصْباحُ» امام حسین (ع) و‏ فِی زُجاجَةٍ اُّجاجَةُ کَأَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌ»‏، فاطمه زهرا (س) است که بین ن دنیا چون ستاره‏اى درخشان است‏.

بیاییم به یک نکته مهم توجه کنیم:

وقتی اهل‌بیت (علیهم‌السلام) حضرت فاطمه(س) را اینگونه معرفی می‌کنند، چرا ما به عنوان محبان و شیعیان آن بزرگواران چنین رفتاری نداشته باشیم؟ چرا تا وقتی نام ایشان را می‌شنویم، نوری عظیم، وسیع و حجیم را در آسمان‌ها متصوّر نشویم؟ ایشان نوری عظیم هستند که هجده سال در قالب جسم مادی به دنیا آمدند، اما اینکه تا نامی از حضرت فاطمه (س) می‌شنویم، فقط یک زندگی خانم هجده ساله برایمان متصوّر شود، امری پسندیده نیست و حتی این چیزی نیست که اهل‌بیت (علیهم‌السلام) به آن تأکید داشته باشند، بلکه تأکید آنان بر بُعد نورانی آن حضرت (س) است.

فرو می ریزد امشب از نگاهت بغضِ سنگینم
چنان محصور در اشکم که جایی را نمی بینم

دلم خون است از صحن و سرای بی نشانِ تو
تو می بینی که می سوزم تو می دانی که غمگینم

رواقت را تصوّر می کنم در خاطرم گاهی
دلم می خواهد آنجا رو به روی روضه بنشینم

پُرم از گریه آری مقتلِ تاریخِ اندوهم
که من مجموعه ای از دردهای تلخِ دیرینم

در آغوش دعا می گیرم امشب آن ضریحت را
به گردش در طوافم تا سحر فریادِ آمینم

دلم می خواهد اینجا معتکف باشم کنارِ تو
که بی شک می رسد از سمتِ چشمانِ تو تسکینم

جهانم از تو آباد است دنیای منی بی شک
تویی آرامشِ جانم تویی هم دین و آیینم

چنان دلگرمِ آن لطفِ فراوانم که می گویم
همین یک شعر در وصفِ تو خواهد کرد تضمینم

اگر بیتی نباشد حاوی مدحِ تو ننویسم
اگر جایی نباشد محفلِ ذکرِ تو ننشینم!

هستی محرابی

آن روز که در جانِ خلافت هَوس افتاد
این فتنه سرانجام به نامِ چه کَس افتاد ؟

دیروزِ علی را که کسی دست نمی یافت
فردایِ علی بود که در دسترَس افتاد

وقتی عَلم افتاد عَلمدار هم افتاد
زهرا به زمین خورد علی از نفس افتاد

پشتِ درِ آن خانه که گُل پیرهَنش بود
از بُغضِ جهنَّم چه قدر خار و خَس افتاد

وقتی که رسید آتشِ مسمار به سینه
پهلویِ غزل درد گرفت از نفـس افتاد

بینِ در و دیوار پرستویِ مهاجر
با بال و پری خسته میانِ قفس افتاد

می خواست که آه از لبِ آیینه بگیرد
زهرا سِپر دردِ علی شد سِپـس افتاد

او فاطمه بود و به همین جـُرم رقیّه
با صورتِ نیلی شده اش از فرس افتاد

ابراهیم زمانی

بالشش نم دار از اشک و تنش تب دار شد
پیش چشمش ماجرای تیره ای تکرار شد

دست در دستان مادر در میان کوچه بود
در مسیر خانه اش گل رو به رو با خار شد

نعره تا زد، فاطمه چشمان طفلش را گرفت
تیره شد چشم حسن، چشمان مادر تار شد

ضربه با شدت بیاید سر همان سو می رود
از حسن شرمنده ام این قافیه دیوار شد

دست و پا گم کرده زینب، آب آورده حسین
باز با کابوس کوچه مجتبی بیدار شد

مرضیه نعیم امینی

پُر شدم از غصّه و اندوه و غم بانوی من
پیکرت بدجور پیچیده بهم بانوی من

این کبودی هاتوانم را ربوده فاطمه
تار می بینم تنت رامحترم بانوی من

وقت غسلت آمدهدستم به گیسویت رسید
گیسوانت از چه رو گردیده کم بانوی من؟

پوستی بر استخوانت مانده بود و آب شد
کن دعا!تا زودتر بر تو رسم بانوی من

سینه ام تنگ ونفس تنگ و دو چشمم لاله گون
دیده وا کن زنده ام گردان به دم بانوی من

جای سالم نیست در روی تنت صدیقه ام
چون بنفشه شد سرت تا به قدم بانوی من

خونِ پهلوی تو با آب روان مخلوط شد
من گریبان خودم را می درم بانوی من

لیله ی قدر علی مخفی شدی در زیر خاک
تا بگویند :شیعیان ای بی حرم بانوی من»

محسن راحت حق

تو بیقراری و من نیز بیقرارترینم
که من غریب ترین مرد در تمام زمینم

کشیده است از آن سو مدینه تیغ به رویم
نشسته است از این سو فراق تو به کمینم

به حال و روز تو گیرم که اشک شرم نبارم
چه سازم این عرقی را که مانده روی جبینم

علی به خاطر بسترنشینی تو بگرید
تو هم به خاطر من گریه کن که خانه نشینم

به چادرت متوسل شدم که باز بمانی
منی که کهف امانم منی که حصن حصینم

برای سنگ مزارم پس از فراق تو بگذار
ز باغ پیرهنت لاله های سرخ بچینم

مرا شکستن پهلو مرا شکستن بازو
چنان شکست که من بعد با شکست عجینم

تو را زدند و خدا خواست من ببینم و دیدم
خدا کند که فراق تو را به چشم نبینم

محمدعلی بیابانی

چنان در سجده هایش استقامت می کند زهرا
سر سجاده تدریس عبادت می کند زهرا

تبسم می کند حیدر همین که گوشه ی خانه
برای زینبش قرآن تلاوت می کند زهرا

علی را در خداوندش، خدا را در همانندش
خدا را هر کجا باشد زیارت می کند زهرا

عسل می‌ریزد از نام علی، هنگام تسبیحش
خدا را با علی گفتن ضیافت می‌کند زهرا

به دار الحکمه ی زهرا خلافت می کند حیدر
به دار الحکمه ی حیدر خلافت می کند زهرا

برای شمع و پروانه که راه عشق می جویند
کفایت می کند حیدر، کفایت می کند زهرا

به یادش یاس می کارم معطر می شود روحم
به دل حب علی باشد سرایت می کند زهرا

سوالی داشتم پرسیدم از تاریخ گریان شد
و پاسخ داد احساس کسالت می کند زهرا

به مجروحان جنگی سر زدم با درد میخوابند
نمی دانم چگونه استراحت می کند زهرا

به آن میخی که با شرمندگی کج شد توجه کن
اگر هم سخت، دنیا را هدایت می کند زهرا

به کرسی شفاعت می نشیند با دلی پر خون
قیامت را به یک آهش قیامت می کند زهرا

و با پیراهنی که گرگ ها صد پاره اش کردند
تمام شیعیانش را شفاعت می کند زهرا

علی حسنی

غم می‌وزید شادیِ ما مختصر کُنَد
شب می‌رسید کامِ مرا تلخ تر کُنَد

کو مَحرمی که بر درِ این خانه سر زَنَد
کو مَرحمی که بر جگرِ ما اثر کُنَد

مادر که می‌رود همه‌ی خانه بی کَس‌اند
مادر که هست خنده از اینجا گذر کُنَد

باشد‌ ، مریض هم شده باشد به خانه‌ات
کافیست در نماز که چادر به سر کُنَد

او هست نانِ تازه و گرمیِ خانه هست
کافیست در قنوت دعایی اگر کُنَد

من روضه خوانِ خویشم و دیدی که روزگار!
آتش نکرد آنچه که غم با جگر کُنَد

نامردِ شهر با همه ولگردها رسید
تا که تمام قصه‌یِ دیوار و در کُنَد

گردن کشید …دید علی نیست…شیرشد
تا بی خیال طعنه زنَد خنده سر کُنَد

اول قباله‌یِ فدک از دستِ ما گرفت
می‌خواست تا غرورِ مرا خُرد تر کُنَد

محکم گرفته مادرِ من چادرش ، ولی
فرصت نشد که دست به رویش سپر کُنَد

عمدا میانِ تنگیِ کوچه کشیده زد
تا ضربِ دستِ او دو برابر اثر کُنَد

یک تن میانِ چند نفر حرفِ ساده نیست
مادر زدن به پیش پسر حرف ساده نیست

حسن لطفی

شهید میرزا کوچک خان جنگلی()

میرزا یونس، فرزند میرزا بزرگ، که بعدها مشهور به میرزاکوچک خان جنگلی شد، اهل رشت، در سال 1298 هجری قمری در محلة استاد سرای رشت و در خانواده ای متوسط الحال چشم به جهان گشود و تحصیلات مقدماتی را در رشت، مدرسه علمیه حاج حسن (صالح آباد) گذراند.
بعد از چندی در جرگه طلاب مدرسه جامع وارد شد که از لحاظ تعلیمات دینی در سطحی بالاتر قرار داشت. میرزاکوچک خان در خلال تحصیل مقدمات فقه و اصول در مخالفت با نارواییها بی پروا بود به همین سبب احترام سایر طلاب را به خود جلب کرد. در قیام آزادیخواهان رشت علیه پیمان شکنی محمد علی شاه (1326 ه.ق) در صف مشروطه طلبان جای گرفت و با آنان در تحصن شهبندری عثمانی (کنسولگری عثمانی) شرکت جست و هر سحرگاه با صدای تکبیر خود متحصّنان را به ادای نماز فرا می‌خواند (تکبیر او و نماز متحصنان پاسخی بود به تبلیغات دولتیان که آزادیخواهان را بابی معرفی می‌کردند) در واقعه تعرض مسلحانه مشروطه‌خواهان رشت علیه قوای مستبدان (16 محرم 1327 هـ ق) جزء همکاران مؤثر بود و انجمنی به نام وفا را تشکیل داده بود و اداره می‌کرد. هنگام بسیج قوای ملی رشت برای تصرف پایتخت، میرزا عنوان فرماندهی یک دسته از جنگاوران را در دوشنبه بازار سنگر بر عهده گرفت، در آنجا سخت بیمار و بستری شد و دسته جنگاورانش تحت ابوابجمعی یپرم خان ارمنی درآمد که به سوی قزوین حرکت کردند. کوچک‌خان پس از مداوا به مجاهدان پیوست و در فتح تهران شرکت جست در شورش‌ شاهسونان همراه یپرم خان و سردار سعد به کمک مجاهدان آذربایجان رفت، هنگامی که شاه مخلوع (محمدعلی) عمال خود را به قصد تصرف ترکمن صحرا به آن منطقه (به دستیاری بیگانه) گسیل داشت، کوچک خان داوطلبانه به قوای دولت مشروطه ایران پیوست و به جبهه رفت. در جریان جنگ بر اثر تیری که زیر شانه‌اش نشسته بود از پای افتاد و اسیر شد که به روسیه منتقلش کردند. اما او پس از معالجه خود را به رشت رسانید.
در جریان تعرض قوای روس به آذربایجان و گیلان به بهانه مخالفت شوستر مستشار مالی آمریکایی» و قتل و اسارت و حبس استقلال طلبان و مدافعان ایرانی (30ـ 1329هـ . ق) و هم زمان با اعدام عبدالعزیز شریعتمداری تالش، یوسف خان جوبنه‌ای، صالح‌خان مژدهی، کاظم علی روستا در رشدت و مقارن انجمن ایالتی گیلان و حبس و تبعید اعضاء انجمن و جمعی دیگر به قفقاز کوچک‌خان به فرمان اجنبی از اقامت در زادگاه خود محروم و به تهران رفت و مقیم شد مجدداً به تکمیل تحصیل پرداخت.
سه سال بعد، جنگ بین‌الملل اول در گرفت و به سال (1333 ه ق) روس‏ها از شمال و انگلیسی ها از جنوب، با قوای انبوه به ایران تاختند و بیطرفی اعلام شده کشور را نقض کردند.
کوچک خان با گروه استقلال طلبان و مدافعان که در هر طبقه از بالا و پائین یافت می‌شدند هم داستان شده بدواً با سالار فاتح معروف به الار به کجور رفت که در آن ناحیه پایگاهی دفاعی به وجود آورند. چون جریان را مساعد نیافت از دیو سالار جدا شد و به رشت رفت و از رشت پس از ملاقات پنهانی با بعضی یاران موافق به (خراط محله) تولم حرکت کرده و در جنگل آن ناحیه نهضت جنگل را پایه گذاری کرد. از آن تاریخ تا سال 1338 ه ق (1298 ش) مدام با قوای روسیه تزاری و پس از آن با قوای انکلیسی که بعد از انقلاب روسیه در پناه لشکریان ژنرال پیچیرا خوف روسی خود را به گیلان و از گیلان به باکو رسانده بودند در حالت جنگ دفاعی و تعرضی بود. در عین حال به احداث راههای ارتباطی و تشکیل دبستانها در نقاط مختلف فومنات و تأسیس مدرسه نظام در گوراب زرمخ و ایجاد کارگاههای پارچه‌بافی برای تأمین نیازمندیهای سرابازان و اموری از این قبیل اشتغال داشت.
به سال 1338 که قوای بولشویک به کمک کشتی های جنگی بندر انزلی را زیر آتش گرفت و قوای انگلیسی مقیم انزلی و رشت مهمات خود را به جا گذاشته و بدون کمترین مقاومت عقب نشینی کرده و شهر را به مهمانان ناخوانده سپردند میرزا کوچک خان با تازه واردان که مدعی یاری ملل استعمار زده بودند از در سازش درآمد. پیش از آن که بولشویکان بر اوضاع و احوال مستولی شوند زمام کار را در گیلان به دست گرفت و مرکز کار خود را به رشت منتقل کرد.
سازش و همکاری مزبور بر اثر برخورد عقاید ی و نظرات فلسفی و پاره‌ای وسوسه‌های چندان نپایید. جناح افراطی با اقدام به کودتایی به نام (کودتای سرخ) حکومت را به دست گرفت و کوچک خان و طرفداران عقیده وی به جنگل فومن واپس کشیدند و متعاقب آن برخوردهای مسلحانه‌ای بین وی و جناح سرخ پیش آمد که گاهگاه با پادرمیانی مصلحان از حدت ظاهری آن کاسته می‌شد.
به سال 1340 هـ ق 1299 شمسی بعد از ایجاد روابط دوستانه بین دولت های ایران و شوروی و شناسایی حکومت شوروی از جانب دولت وقت ایران عوامل انقلاب سرخ و همدستان ایرانی آن مانند احسان الله خان و دیگران مناطق اشغالی خود را تخلیه و در حمایت شورویان به قفقاز عقب کشیدند و زمینه مذاکره بین دولت و کوچک خان فراهم شد که در خلال آن بر اثر بروز حوادثی که از اختیار هر دو طرف خارج بود سوء تفاهم و در نتیجه آن برخوردهایی صورت گرفت. میرزا کوچک خان که در این اوقات آمیرزا و جنگلی و سردار جنگل خوانده می‌شد در خانقاه شب هنگام دچار بوران زدگی برف و کولاک شد که پیکرش را در زیر انبوهی برف یافتند. با شهادت وی به روز دوشنبه یازدهم آذر 1300 هجری خورشیدی (سوم ربیع الثانی 1340 ق) نهضت جنگل به نقطه پایان خود رسید.
جسد کوچک خان در گیلوان با مراقبت احترام آمیز آقا سید نصرالله گیلوانی به خاک سپرده شد. در گیلوان جسد کوچک خان به دست افراد سالار شجاع برادر سردار مقتدر طالشی افتاد.
یکی از آنان سر وی را جدا کرد که به نشانه پایان روزگار او به تهران منتقل و به سردار سپه ارائه گردید. در نهایت سرش در گورستان حسن‌آباد تهران در نقطه نامعلومی دفن شد که بعداً از جانب یاران جنگلی محل دفن شناسایی شد چند سال پس از این واقعه که گورستان حسن‌آباد شبانه‌ زیر و رو می‌شد تا مؤسسات آتش‌نشانی را در آنجا مستقر شود، سر کوچک خان به وسیله آزادیخواهان که در لباس کارگران شب درآمده بودند ربوده شد و به وسیله میرزاخان سیگاری به رشت انتقال یافت و در اختیار کربلایی کاس آقا (حسام) معروف به خیاط که از وفاداران به آزادی بود، قرار گرفت که در جلسه‌ای شبانه مورد شناسایی و تأیید یاران جنگلی حاضر قرار گرفت سپس در ایوان مرقد سلیمان داراب به امانت سپرده شد. به سال 1321 خورشیدی جسد کوچک خان بنا به وصیتی که کرده بود پس از تحصیل فتوا از مجتهدان زمان از گیلوان به رشت انتقال یافت و بر زیر تپه‌ای مقابل بقعه سلیمان داراب به خاک سپرده شد بعداً بر آن بارگاهی ساخته شد. برگرفته از http://mirzakuchak.ir

 -

یا لطیف

عروسیخوبان

یکی از ماندگارترین لحظه های زندگی هر انسانی،داستان ازدواج وآغاززندگی مشترک با نیمه پیدا کرده ی وجود خویش است؛ تولد دوباره ،شیرین یا تلخ ،امااز آن دست آبشارخاطراتی است که یک ریز به جنگل ذهن ولحظه های انسان  می بارد وکوچه باغ خاطره را از عطری مکرر سرشار میشود.

 هیچ وقت یادم نمی رود سه روزمانده به مراسم عروسی ام  ،در یک بعد ازظهر پاییزی، م ،با یک بغل شور وشوق ومحبت ، کارتن شیرینی وکارت دعوت ،بهمنزل مادر بزرگم رفتیم،همین طور که روبه قبله نشسته بود ودانه های تسبیح یاقوتیدرشتش را می انداخت،جواب زورکی به سلام ما داد و با عصبانیت گفت:بازم شما؟آخه چیاز جونم می خواید،قّــو.م و.خویشا .که از رو خودتون. بریدین دیگه چه گلیمونده سر ما بزنید؟»

خواهرم با خونسردی جواب داد:بی بی جون،روز میلاد حضرت صاحب امانعلیه السلام ،عروسیه ،عروسی خوبان،.براتون. کارت وشیرینی اُوردیم،آخه بزرگ ماشمایید،محفل به وجود شما زیبا می شه،بعد هم عروسی سرباز امام زمانه،توکه امامزمانا دوست داری،هر جمعه دعای نُدبَش می ری،دلت می آد تو عروسی سربازش نیای؟»

بی بی که تا حالا،خشمش را توی گره پیشانیش قایم کرده بود ،دانه های بیزبان تسبیح را تند تند ومحکم با انگشتای لاغروچرکیده اش به سر هم کوفت،رنگ چهره اشمثل وقت هایی که عصبانی می شد،قرمز شد ، داد زد:آخه کجای دین ودیانت اومده قوموخویشا از رو خودتون ببرین؟ما کم ندیدیم ،والّ.لا  این طور نیست که اینه! من نمی دونم این دیگه چهجورشه،.شورشا در اورده.»

 من که تا این لحظه مات ومبهوت،به لرزش مدام پیکر بی بی خیره شده بودم وباورم نمی شد یک روز این حرفها را ازمادر بزرگم بشنوم ،با تعجب گفتم:بی بی .بی بی جون .مگه شما نبودید که میگفتید:تنها جوونی که قبولش دارم ،شیخ احمده،خیلی کارش درسته؟رحمت شیری که مادرشبهش داده،افتخاری برای ما وخانواده ی ماست که سرباز امام زمان ،با خانواده ما وصلتکنه ،.بی بی .مگه خودت نبودی که کلی صلوات نذر کردی که داماد ما بشه،این قدرتو گوش من خوندی که هم دینا داری هم آخرت،مگه خودت نبودی ؟»

بی بی با آن قد بلند و لاغرش ،خیلی فرز از جا بلند شد وصداشا بالاتربرد که:خوب که چی؟گفتم ،آلانِشم می گم،جَوون با نماز وبا ادبیه اما .اما  داره قوم وخویشا را از هم جدا می کنه، این مناعصبانی کرده،خواهروبرادر را از هم پاشیده.»

خواهرم که به این راحتی ها عصبانی نمی شد جلو رفت دست به گردن بی بیانداخت وصورت مادر بزرگ را بوسید و گفت:ببین بی بی جون،مگه چی گفته ؟می گه تویمجلس گناه ،نرید،جلسه ی گناه را گرم نکنید،.والّاه اگه. توی جلساتشون گناهنباشه ،اولین کسی که می یاد ،شیخ احمده،این طلبه مظلوم فقط حرفش همینه،خودت که یهعمر عبادت کردی،کربلا رفتی،پرده خونه خدا گرفتی،به قول خودت هیجده بار امام رضارفتی،بگو .بد می گه؟»

 مادر بزرگ آب دهانش را قورتداد وبا دست های رعشه گرفتش داد زد:اصلا تا ما یاد می دیم عروسی همین بوده ،بزنبرقص داشته ،کِل وشاباش داشته ،به قول خاله هات عزا که نیست،بالاخره اسمشروشه،عروسی بعدش مگه خواهرتو بیوه یه که می خواد بی سروصدا بره خونه بخت.»

خواهرم رفت ویک لیوان آب آورد وگفت: بی بی جون بیا این لیوان آب رابخور وخون نجس خودتا کثیف نکن .ببین بی بی تا حالا که توی قوم وخویشای ما نبوده،ما هم که جاهل بودیم ،حالا یه کسی پیدا شده ،آیه وروایت می آره که بزن برقصحرامه،اونم که حرف خودش نیست،خودت هم بعد از نماز جمعه از امام جمعه پرسیدی ، گفتیاونم می گه حرامه، حرام خدا که شاخ ودم نداره ،حرام ،حرامه ،بعدشم .قرار نیستعروسی بی سرو صدا باشه ،تو بیا. دست می زنیم ،می خونیم،مداح می یاریم برا امامزمان می خونه.»

مادر بزرگ لیوان آب را خورده ونخورده ،زمین گذاشت وگفت:تو هم که.دو روز با ا گشتی ،زبون دراُوردی،هر چی می گم ،یه چی جواب می دی ،حتمااونا پُرِت کردن .وگرنه تو اینا را بلد نبودی اگه راست می گی برو به خاله هاتودایی هات ای حرفا را بزن.»

خواهرم گفت:پس اونا بهت گفتن که نیای، .درسته؟»

بی بی گفت:ما همه مون تصمیم گرفتیم که پا توی عروسی شما نذاریم،همینطور که شما عروسی ما نمی یاین.»

من همین طور که ایستاده ،سر جایم خشکم زده بود زبانم  را که مانند کلوخ های باغچه مادر بزرگ ، خشکشده بود به سختی حرکت دادم وگفتم:می دونستم .همش زیر سر اوناست ،دیروز که ازمسجد می یومدم ،.دیدم دارن از توی خونه شما بیرون می یان،تا منا دیدن ،دویدن تویحیاط ،فهمیدم دوست ندارن منا ببینند،پس. اونا زیر پا نشینت شدن که ما نمیریم شما هم حق نداری بری،درسته؟»

بی بی که حسابی از کوره در رفته بود،بلند شد به طرف من اومد ، جعبه یشیرینی را از دستم کشید ،به سمت در رفت ،خیلی فرز درِ حیاط را باز کرد ،در حالی کهداد وقال می کرد ،جعبه ی شیرینی را پرتاب کرد وسط کوچه،بعد هم اومد وکارت عروسی رااز خواهرم گرفت ،آن را پاره پاره کرد وپرتاب کرد بیرون. همین طور که نفس نفس میزد،به طرف من آمد دست من را گرفت وبه سمت در حیاط کشید، رو کرد به خواهرم ودا:بیرون. برید بیرون. اختیار تن خودما که دارم ،اصلا نمی خوام بیام ،مگهزوره،.دیگه .دیگه نمی خوام ریخت تونا ببینم،برید بیرون،دیگه هم این طرفاپیداتون نشه برا من امام زمان امام زمان می کنه،انگار ما امام زمان را نمی شناسیمفقط خودشون امام زمانا می شناسن .»

   توی این هفده سال عمرم چنینچیزی ندیده بودم،وسط کوچه ؛بالای سر شیرینی های تکه تکه شده ی عروسیم زانو زدم  راستش دلم نمی آمد شیرینی های جشنم ،وسط کوچهبمانند وپا بخورند آنها را جمع کردم وتوی جعبه پاره شده گذاشتم ، باد سردی که درکوچه می وزرید، تکه های کارت عروسی را با خود برد. احساس کردم،کلوخ های باغچه راهگلویم را گرفته اند ،نمی توانم نفس بکشم ،نمی توانم داد بزنم،قلبم داشت از سینهبیرون می زد،تمام وجودم ،تپش شده بود،خانه ی مادربزرگ ،گل های خزان زده یباغچه،دیوارهای رنگ ورو پریده ،کوچه ، محله ، دارند دور سرم می چرخند، بدنم سرد سردشده بود ،قطره های عرق ،درست مثل رطوبت پاییزیِ چسبیده به پارچ خنک روی طاقچه مادربزرگ، ،از روی پیشانی ام لغزیده، دست به دست اشک هایم می دادند واز گونه هایم سرمی خوردند . چیزی شبیه روضه شده بود.

  طفلکی خواهرم ؛ او که باهمسرش مشوّق اصلی من برای ازدواجم با حاج آقا بودند وپِــی همه چیز را به خودشمالیده بود،دست مرا گرفته ،اشک هایم را پاک کرد وبه منزل خودشان که در همسایگیمادر بزرگ بود برد ؛ حیاطی با درختان نارنج،تاک ولیمو ، پر از برگ های پاییزی ، کهبا جاروی نسیم در همه جای حیاط پخش شده بود،به محض این که وارد حیاط قدیمی آن هاشدیم ،به یاد اولین روزی افتادم که با حاج آقا گوشه حیاط ،زیر سایبان درخت انگور ،رویقالیچه نشستم وصحبت کردم.چه روز زیبایی بود؛باران بهاری شب گذشته، همه چیز را شستهبود،برگ درختان در زیر نور زعفرانی خورشید مثل پولک لباس دختر بچه ها در عروسی،برقمی زد،بوی عطر بهار نارنج ،همه جا پیچیده بود،زنبورها،سبد سبد شهد جمع می کردندومی بردند،یادم هست تا حاج اقا با شوهر خواهرم وارد حیاط شدند،یا الله گفت ،من ازپشت پنجره ی اتاق به او نگاه کردم،یک فوج کبوتر سفید از بالای سرش گذشت، به گمانمکبوتر های امامزاده حسن علیه السلام بودند،با آقای فتوحی آمدند روی نیمکت چوبیگوشه حیاط، قالیچه ای پهن کردند ونشستند ،چند پروانه از بالای دیوار ،خودشان را بهروی بهار نارنج ها انداختند. خواهرم به من گفت :برو با هاش صحبت کن ،حرفاتا بزن،حرفاشا خوب بشنو حتّی اگر شده بنویس،. بهش بگو روی حرفات فکر می کنم بعدا جوابمی دم،اما خوش به حالت ،می خوای با سرباز امام زمان ازدواج کنی ،خودتا به آقابسپار.»

  وقتی به سمت گوشه حیاط میرفتم ،مجذوب شمیم ناب بهاری بودم؛آواز پرندگان؛ بلبل به غزلخوانی وقمری به ترانه،جلورفتم ،حاج آقا قرآن جیبی قهوه ای اش را در آورده بود وبا چشم ،قرآن می خواند،قبلامن به جلسات آموزش قرآن وتفسیرشان رفته بودم،خیلی خوب درس می داد،اصلا فکر نمیکردم یک روز روبرویشان بنشینم وبه عنوان همسر آینده با وی حرف بزنم ،مثل همیشه سربه زیربود،چهار شانه، قامت موزون،چهره ی خندان، محاسنی که هنوز کاملا صورت را پرنکرده بود،موهای منظم وهمیشه شانه شده،عطر گل نرگس،انگشتر عقیق،سخنان دقیق وعمیق،این ها چیز هایی بود که همیشه از ایشان در پستوی ذهنم چیده بودم،جلو رفتم ،سلامکردم،حاج آقا همین طور که قرآن می خواند جواب سلامم را داد وبعد آیه را تا آخر خواند ،قرآن را بست و به احترام من ایستادسینی چای ومیوه را گذاشتم.با دست اشاره کردند: بفرمایید بنشینید،حرفهای بسیارمهمی است که باید  با شما درمیان بگذارم،اگرسؤالی داشته باشید جواب می دم،نکات شما را می شنوم، اگر شرط وشروطی داریدبفرمایید.»من در حالی که سعی می کردم تشویش ودلهر ه ام را در پستوی دلم قایم کنم،گفتم:چشم»ونشستم .احساس کردم در گوشه ای از بهشت نشسته ام،همه  چیز رؤیایی بود . حاج آقا خیلی دلنشین حرف می زد،حرفهاش به دل می نشست ،این را همه ی مسجدی ها می گفتند ومن آن روز این را با تماموجودم احساس کردم؛چقدر حرف هایش بوی خدا می داد . صحبت های زیادی رد وبدل شد امااز همه مهمتر این بود که "زندگی با طلبه سختی های خاصِ خودشا داره ، دیگه مالخودت نیستی،باید همیشه دین خدا را مقدّم بداری، با نداری های بسیار طلبگی بسازی،ازحرف وحدیث مردم به خاطرخدا بگذری،اگر بخواهید همسرمن بشید باید تعهد کنیم کارهامونبرا خدا باشه، هر کاری می خوایم بکنیم پنج ثانیه قبلش فکر کنیم  خدا از ما راضی هست یا نه؟ اگر راضی بود انجامشبدیم اگر نه کنارش بگذاریم ، تو زندگی نه حرف من نه حرف شما،فقط حرف خدا،باید بههم کمک کنیم دین خدا را جلو ببریم اگر دیدید حق با ماست تا آخرش همدیگر را یاریکنیم.  مجلس گناه را رونق ندیم،توی عروسیهایی که گناه است ،نریم،عروسی خودمون هم باید بدون گناه باشه،توی این مسیر اقواموخویشان شاید با شما سرسنگین بشن ،با ما قهر بکنن،توی عروسی هامون نیان،خلاصه همونرفتارهایی که با پیامبر واهل بیت داشتن را شاید پیش بیاد تجربه کنیم .خوب فکر کن.خیلی سخته. باید خودت ،خانوادت،همه ی این ها را تحمل کنید اگر می تونید جواببله را بدید . طلبگی ،سربازی است هر جا تکلیف شد باید برویم، می توانی روی حرفهامفکر کنی،شما جوانید آرزوهایی دارید،برای آینده برنامه هایی دارید،حق دارید آیندهخودتونا رقم بزنید نظرتون چیه؟"

من که مجذوب صحبت های حساب شده ی ایشان بودم گفتم:چشم ،این هایی که گفتیدهمش حرف حقّ بود ،منم همه را قبول دارم،اما بازم روی حرفهاتون بیشترفکر می کنمباید با خانوادم در میون بذارم ببینم پای کار هستن یا نه؟ »

 راستی چقدر سریع گذشت، اکنونبعد از سه سال ،زیر همان تاک ،روی نیمکت ایام،مانند آینه ای روبروی همه ی حرفهایشنشسته  بودم ؛همان شده بود که گفته بود.

-آبجی ،آبجی.غصه نخور،همین که امام زمان دارین ،همه چیز دارین،همهی این ها می گذره،پایان شب سیه سپید است کسی که .شب حنا بندان وعروسیشه این قدرآبغوره نمی گیره،اصلا همین قدر که طلبه ها ومؤمنین می یان بسه ،هر که اومد سرش سلومت،هر که نیومد که نیومد ،بی خیالش،ان شاء الله وقتی رفتین سر خونه  زندگی تون این قدر خاطرات ووقایع خوب وخوش تویزندگی تون بیاد که همه ی این ها را فراموش کنید .همه، غبطه ی زندگی تونا میخورن. ولش کن عزیزم،برو آبی بزن به صورتت ،من هم چند تا کار دارم تا تو آبی بهصورتت بزنی من هم کارها ما کردم با هم می ریم خونه ی بابا،یک وقت دلواپس می شن.» زهراخواهرم بودکه داشت دلداریم می داد ومنا از کوچه باغ خاطره جدا کرد.

آبی به صورتم زدم از وسط حیاط صدا زدم:من جلو می شم شما بعدا بیاین.»

وقتی به در حیاطمان رسیدم صدای همهمه ای بلند بود،خدایا دیگه چه شده؟موتور سیکلت برادرم ،جلوی در بود ،وقتی می خواستیم به خانه بی بی برویم،داداشمکارت های عروسی را که دیشب تا دیر وقت ،اسم اقوام را رویش نوشته بودیم ،برد تا پخشکند،به یاد دیشب افتادم ،اولین کارت عروسی که حاج آقا نوشت این بود:"یا بقیةالله میان گریه وخنده نشسته ایم تا توبیایی" این کارت را کنار گذاشت برایدعوت از امام زمان علیه السلام ، از لای در نیمه باز نگاه کردم ،پدرم در حالی کهسر ریسه های لامپ را برای تزیین گرفته بود به برادرم گفت:پسرم هر کسی یه وظیفه ایداره،وظیفه ما این بود که کارت دعوت براشون ببریم ،حالا خودشون می دونن ،ای عروسیهم سر می شه،می خوان بیان ،می خوان هم نیان.»مادرم که پشت به در حیاط ایستاده بودگفت :ببین پسرم ،بهتره که به خواهرت نگید که قوم وخویشا کارت عروسی شا قبول نکردنطفلکی ناراحت می شه!»

    زمان به کندی می گذشت،عروس خورشید در تور خونینغروب بود،بغضِ بی امان، راه گلویم را گرفته بود، بی اختیار به سمت امامزاده حسن علیهالسلام راه افتادم،هر وقت آسمان نگهم بارانی می شد به آن جا می رفتم ،شمیم روحبخش قرآن ،شبستان امامزاده را پر کرده بود بعد از دو رکعتنماز ،خیلی گریه کردم .اما  دلگیرترازهمیشه،به خانه برگشتم.

  دو شب مانده به شب عروسی ،درشهر ما مرسوم است که اقوام عروس ،گرد عروس جمع می شوند مراسم حنا بندان اولیّه راانجام می دهند نمی دانم چرا به آن ،حنای می گویند،آن شب ،خیلی غریبانه گذشت،یکصندلی آوردند، پتوی نویی رویش انداختند ومادرم انم گرد من جمع شدهبودند،بغضی سنگین بر سینه ها آوار شده بود،با آن که تلاش می کردند؛ بگویند وبخندنداما باز هم غمی  ونمی در نگاه ها دو دو میزد،آه چقدر دلم هوای روضه کرده بود، غروب های غریب مدینه، تنهایی صدیقه کبری سلامالله علیها ،. شروع کردم آرام آرام یازهراء یا زهراء»گفتن، داشت بغضم می ترکیدکه صدای زنگ خانه بلند شد.خواهرم در را باز کرد،صدای هم خوانی سلام وصلوات خانم هابلندشد،خواهرم با شوق وارد شد،داد زد: بچه های هیأت اهراء اومدن،»من هم رو کردمسمت خواهرهای مسجد وشروع کردم به خوش آمد گویی،وقتی بچه های هیأت آمدند تمامتنهایی ها رفت.مراسم خیلی خوبی شد،هم مداحی شد وهم شوخی وخنده .بعد از پایان مراسم،دو رکعت نماز شکر خواندم وسپس به یادحرف های حاج آقا افتادم که؛ "کسی کهبرای خدا کار می کند هیچ وقت تنها نیست ، عالم وآدم سربازان خدایند،اگر برای خدا کارکنیم ،خداوند سربازانش را برای کمک به ما می فرستد."

برخلاف امروز ،شب آرامی داشتم،سرم را که بر بالش گذاشتم،نفهمیدم کیخوابم برد.الله اکبر .الله اکبر.»صدای اذان از مناره مسجد به خانه های خفتهمی بارید،بلند شدم وضو گرفتم ، نمازم که تمام شد مثل هر صبح که حاج آقا سوره ی "یس"می خواند،قرآن راباز کردم به خواندن سوره "یس"،تا به این آیات رسیدم: وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِینَةِ رَجُلٌ یَسْعى‏ قالَ یا قَوْمِاتَّبِعُوا الْمُرْسَلِینَ ، اتَّبِعُوا مَنْ لا یَسْئَلُكُمْ أَجْراً وَ هُمْمُهْتَدُونَ ، وَ ما لِیَ لا أَعْبُدُ الَّذِی فَطَرَنِی وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ.»[1] که صدایزنگ در حیاط بلند شد،تند تند دکمه زنگ را فشار می داد،بابا گفت:خدایا این دیگهکیه؟صبح اول صبحی.ان شاء الله که خیره!»پدرم رفت در را باز کرد،صدای آشنای شیونپیرزنی  بلند شد:وااااای ی ی.واااا ی یی. این جا نیومدن؟.»همه سمت حیاط دویدیم،مادر بزرگ بود، گریه امانش نمیداد،مثل ابر بهار اشک می ریخت، دست راستش رامشت کرده ، به سینه اش چسبانده بود،مادر که دست وپایش را گم کرده بود،دوید زیر بازوی های بی بی را گرفت وبه سمتپذیرایی آورد، بعد پرسید:خدایا دیگه چی شده؟ ما را نصف .جون کردی،بگو ببینم.چه خاکی به سرمون شده،کی .این جا نیومده؟خدایی نکرده کسی مرده،برا کسی اتفاقیافتاده؟»بی بی لیوان آبی را که من برایش آورده بودم ،گرفت،یکی ،دو جرعه نوشید وبعددر زیر هق هق شانه هایش شروع کرد به گوشه ای نگاه کردن،رد نگاهش را گرفتم،نگاهش بهرحل وقرآن روی سجاده گره خورده بود،بعد هم بریده بریده گفت:خاک .خاک .برسرم،خاک بر سرم،آخه .بعد از این همه عمر از خدا گرفتن .چرا نباید می فهمیدم.وای بر من .»پدرم با سماجت گفت:حالا می گی چی شده یا می خوای ما را نصف جونکنی؟»بی بی نفس عمیقی کشید،اشک هایش را پاک کردو گفت:قرآن را بیارید.قرآن.»دویدم قرآن را برایش آوردم،بی بی در حالی که رو به قبله نشسته بود،بادو دستش قرآن را به بغل گرفت وگفت:راستش از دیروز بعد از ظهر که دخترا اومدن ومنکارتن شیرینی را پرت کردم وسط کوچه وکارت دعوتا پاره کردم،خیلی ناراحت شدم که چرااین کارا کردم، از بس ناراحت بودم،دیشت تا سحر خوابم نبرد،رفتم وضو گرفتم  برای نماز شب مثل همیشه دررا از داخل قفدم،روی جا نمازم نشسته بودم که دیدم آقای نوارانی و بزرگواری از در بسته وارداتاق شد،بدون این که در باز بشه اومد تو،دست کسی را گرفته بود،نگاه کردم دیدم شیخاحمده،اون آقای بزرگوار رو کرد به من وبا صدای دلنشینش گفت:می خوای عروسی سربازمن نیای؟» بعدش یه انگشتر به من داد ،انگشتر را گرفتم دیدم هیچ کسی نیست،دوبارهقفل در رابررسی کردم دیدم اصلا باز نشده. بی بی در حالی که  مشتش را باز می کرد گفت:ب.ببنید اینه هاش.به این قرآن قسم دروغ نمی گم .من دیدمش انگشتر به من داد» انگشترنقره با نگینعقیق در زیر نور لامپ درخشش چشم نوازی داشت بی اختیار،دست بردم انگشتررا از مادربزرگ گرفتم،با دقت به نوشته های نگین آن نگریستم، قطره ای از اشک هایم به روی نگینانگشتر افتاد ونوشته های آن را برجسته تر کرد با خط زیبا نوشته بود:م.ح.م.د.»

بی بی انگشتر را از دستم گرفت ،بلند شد،در حالی که به سمت در پذیراییمی رفت گفت:به خدا قسم خودش بود،آقا بودآقا امام زمان بود،من دیگه نمی تونمبشینم،باید برم در خونه خاله ها ودایی هات بهشون بگم باید بیان توی عروسی سربازامام زمان ،اگرنیان .اگرنیان.دیگه .دیگه من کاری باها شون ندارم.شیرما.حلالشون نمی کنم.»

روش کاربردی برای افزایش سرعت وای‌فای‌های خانگی

۴ راهکار ساده برای تنظیم قند خون را می دانید؟

وجودسطح بالایی از گلوکز به تدریج به بدن آسیب وارد می‌کند که در این گزارش راهکارهاییموثر برای کنترل آن ارائه شده است.

وجود سطحبالایی از گلوکز به تدریج به بدن آسیب وارد می‌کند و به بروز بیماری‌هایی از قبیلدیابت منجر می‌شود. این در حالی است که با کنترل سطح قند خون، می‌توان از بروزبیماری‌هایی همچون دیابت  به چند روش مؤثر پیشگیری کرد. 

کاهشمصرف مواد غذایی فرآوری شده

غذایفرآوری شده تنها شامل غذای مایکروویو و دیگر غذا‌های آماده نمی‌شود. هر غذایی کهبه نحوی از شکل طبیعی خود خارج شده باشد، چه به دلایل افزایش سطح ایمنی چه برایراحتی کار افراد، غذای فرآوری شده نام می‌گیرد.این یعنی از آنچه فکرش را می‌کنیدبیشتر غذای فرآوری شده می‌خورید. غذا‌های فرآوری شده حتما ناسالم نیستند، اما هرچهدر گروه فرآوری شده‌ها قرار بگیرد ممکن است حاوی نمک، قند و چربی اضافه باشد. کاهشمصرف خوراکی‌های فرآوری شده و تمرکز در مصرف سبزیجات، غلات، خشکبار، حبوبات و گوشتماهی و گوشت قرمز در کنترل سطح قند خون بسیار موثر است.

مصرففیبر خوراکی پروتئین و چربی‌های سالم

این موادباعث کاهش جذب مواد قندی، کاهش سطح قند خون و بهبود مقاومت انسولین مفید در بدن میشوند. مصرف مواد غذایی سرشار از منیزیم  برای حفظ سطح قند خون و بهبود حساسیتنسبت به انسولین موثر‌تر است.

سرکهسیب

ترکیب آب وسرکه سیب و مصرف آن پیش از غذا خوردن به کنترل قند خون کمک می‌کند. پزشکان توصیهمی کنند که افراد برای بهبود کارکرد کلیه‌ها و رگ‌های خونی و همچنین مقابله بابیماری‌های قلبی مصرف این سرکه را در برنامه غذایی خود بگنجانند. این نوشیدنی به نتوصیه  می‌شود چراکه وضعیت باروری را بهبود می بخشد.

نوشیدنآب کافی

نوشیدن آببه کلیه‌ها کمک می‌کند تا میزان قند مازاد در خون را از طریق ادرار دفع کند. برایکاهش سطح قند خون ۷ تا ۹ ساعت خواب در شبانه روز و انجام فعالیت‌های کاهنده استرساز قبیل ورزش و مدیتیشن توصیه می شود.

دعایی که حضرت معصومه سلام‌الله علیها اجابت فرمود

پیرمردی قمی که آدم راست‌گویی بود، چهل سال قبل (البته آیت‌الله بهجت رحمه‌الله علیه این مطلب را سال‌ها قبل نقل فرمودند) برای ما نقل کرد که خیلی میل داشتم مسجد جمکران را سفید کنم. از آن جا که بسیار به این کار تمایل داشتم، به حرم حضرت معصومه علیها السلام رفتم و از آن حضرت خواستم از خدا بخواهد که من به این کار موفق شوم.

تا اینکه در خواب و یا بیداری به من فرمودند: به فلان تاجر یا کاسب مراجعه کن.» به او مراجعت کردم، او هم موافقت کرد. همراه با چهار کارگر به آن جا رفتیم. در خواب به من فهمانده بودند که گچ و لوازم کار و ترتیبات مصالح را مهیا می‌کنند و گفته بودند که سه روز و نصف کار دارد و گچ را از فلان جا روزی 15 مَن می‌آورند و این‌که با آن گچ‌ها، مسجد و حجره خادم را نیز سفید کنید.

تا این‌که پیرمردی را دیدم که محاسن سفید و پارچه سفیدی بر سر داشت. او گفت: اینجا سه روز و نصف کار دارد. از این باغ کنار مسجد هر روز 15 من گچ مقابل مسجد می‌ریزم و مشغول کار می‌شوید و صبحانه و نهار شما هم با من باشد.» گفتم: چطور حساب می‌کنید؟ کجا شما را پیدا کنیم؟» گفت: یک جوری حساب می‌کنیم.» گفتم: کجا شما را ببینم؟» گفت: فلان جا.»

در هر حال، آن مرد هر روز 15 من از باغ کنار مسجد گچ می‌آورد و مقابل مسجد می‌ریخت و صبحانه و نهار هم می‌آورد.

پس از پایان کار به رفقای کارگر گفتم: اینجا باشید» و رفتم با آن شخص تسویه‌حساب کنم. ولی دیدم آن جا مسی نیست! به آبادی نزدیک جمکران رفتم و سراغ آن مرد را گرفتم و نیز گفتم: آیا کسی به این قیافه را در اینجا می‌شناسید؟» گفتند: چنین کسی اینجا نیست.»

گفت: بیچاره شدم. کارگرها هم منتظر. از شدت ناراحتی با صدای بلند گفتم: ای کسی که مرا سرگردان کردی، به حق فلان بیا حساب ما را تسویه کن و ما را از سرگردانی نجات بده.» صدایی را شنیدم ولی کسی را ندیدم که گفت: حسین، مرا نشناختی؟!» مثل این‌که حضرت خضر علیه السلام بود. فهمیدم متعارف نیست.

با خود گفتم: اگر عمله‌ها گفتند چرا دیر کردی، جواب آن‌ها را چه بگویم؟ ولی وقتی به آن‌ها رسیدم دیدم می‌گویند چه خوب زود آمدی!

با اینکه هر هفته به جمکران می‌رفتیم، گویا در آن مدت خواب بودم و با آنچه قبلاً می‌دیدم کاملاً متفاوت بود. زیرا در آن مدت در کنار مسجد باغ بود و اتاقی مقابل مسجد بود که آن آقا گچ را در آنجا می‌ریخت. در حالی که قبلاً پهلوی مسجد باغی نبود که از آن باغ گچ بیاید! و نیز هیچ اثری از اتاق روبروی مسجد که گچ را در آن جا می‌ریخت، دیده نمی‌شد!

ولی در این میان سفیدکاری شدن مسجد یقینی بود و خواب و خیال نبود و واقعاً مسجد سفید شده بود. حتی هفته بعد رفتم ببینم آیا راستی مسجد را گچ کاری کرده‌ام یا در خواب بوده. دیدم سفید شده و حتی حجره خادم هم سفید است.

آیت‌الله بهجت می‌فرمودند: ما شب‌های احیا، قرآن بر سر می‌گذاریم و در مقام عمل آیه‌های حجاب، غیبت، کم‌فروشی و. را زیر پا می‌گذاریم!

 یکی از رویدادهای بسیار تلخ و فجیع که در تاریخ کشورمان روی داده، ماجرای کشف حجاب است که توسط رضاشاه پهلوی ملعون اجرا شد. این رویداد به اندازه‌ای مردم شریف، اصیل و مؤمن را تحت فشار گذاشت که بسیاری از ن در آن دوران از خانه‌های خود بیرون نمی‌آمدند. چراکه رعایت حجاب، جزء واجبات دینی است که نه‌تنها خیر و سعادت پایدار و ابدی را برای ما به همراه دارد، بلکه موجب آرامش، امنیت و سلامت روحی و جسمی ن و مردان در این دنیا می‌شود. در مقابل، رعایت نکردن آموزه‌های عفاف و حجاب، منجر به ایجاد بلاها و فشارهایی می‌شود که حتی در زمینه‌سازی فرج و ظهور حضرت صاحب‌امان عجل الله تعالی فرجه الشریف هم تأثیر گذاشته و با به تعویق انداختن این ظهور نورانی، خیرها و برکت‌های زیادی را از مردم دنیا دور می‌کند.

به گزارش تسنیم،  آن طور که این عالم بی‌بدیل و عبد صالح خدا در سخنان خود بیان فرموده: زمانی که جنازه رضا شاه را به قم بردند، شهر را پر از نظامی کردند که مبادا توهین جسارتی مخصوصاً از اهل علم و ون، نسبت به او واقع شود. از آقای بروجردی رحمه‌الله هم خواسته بودند که بر جنازه او نماز بخواند. ولی ایشان فرموده بود: مگر می‌شود؟! با آن همه پرده‌دری که در کشف حجاب کرد، نماز خواندن بر او مشکل است.»

آیه‌های حجاب را پامال می‌کنیم!

ما وظیفه داریم که در تعلیم، تعلم، تلاوت و عمل به قرآن کوشش کنیم. ولی ما شب‌های احیا قرآن بر سر می‌گذاریم و در مقام عمل آیه‌های حجاب، غیبت، کذب و آیاتِ وَیلٌ لِلْمُطَفِفِینَ؛ وای بر کم‌فروشان!» و نیز فَلاَ تَقُل لهُمَآ أُف؛ پس به پدر و مادر اُف نگو» همچنین وَ لاَ تَمْشِ فِی الأرْضِ مَرَحًا؛ و با ناز و تکبر در روی زمین راه مرو» و… را زیر پا می‌گذاریم و پامال می‌کنیم.

بدحجابی و علت غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشّریف

در زمان سابق (رژیم پهلوی) وقتی در اوقات زیارتی، اطراف حرم حضرت معصومه علیهاالسلام ازدحام می‌شد و ن حجاب را درست رعایت نمی‌کردند، آیت‌الله بروجردی رحمه‌الله می‌فرمود: مناسب نیست اهل علم بدون ضرورت، در میان جمعیت و ازدحام داخل شوند، خوب است ملاحظه کنند.»

امیدواریم خداوند برای یک مشت شیعه مظلوم، صاحبشان را برساند؛ زیرا در عالم چنین سابقه نداشته و ندارد که رئیس و رهبری از مریدان و لشکرش این قدر غیبت طولانی داشته باشد. چه باید گفت؟ معلوم نیست تا کی! در تمام امت‌های گذشته غیبت مقدر شده است، ولی در هیچ امتی چنین غیبتی با وقت نامعلوم و غیرمقدر اتفاق نیفتاده است.

ما مسلمان‌ها امتحان خود را با پیغمبر صلی‌الله علیه و آله و سلم و یازده امام معصوم علیهم السلام در زمان حضورشان پس داده‌ایم؛ اگر این یکی هم ظاهر می‌شد، لابد به قربانش می‌رفتیم! کسانی که در زمان ائمه علیهم السلام به بنی‌امیه و بنی العباس گرایش داشتند، مگر دیوانه بودند؟! آن‌ها از میان دو راه دین و دنیا، دنیا و ضد آخرت را اختیار می‌کردند و هنوز مناصب آن‌ها برای ما عرضه نشده تا امتحان خود را پس بدهیم.

مگر می‌شود بر رضا شاه نماز خواند؟

اهالی کربلا از جنازه احمدشاه استقبال کردند و مثل جنازه یکی از علما تشییع کردند و در کنار جدش مظفرالدین شاه در حرم متصل به رواق در کنار مدفن سید ابراهیم، جد سید مرتضی علم الهدی قدس سره دفن کردند.

بر عکس، زمانی که جنازه رضا شاه را به قم بردند، شهر را پر از نظامی کردند که مبادا توهین جسارتی مخصوصاً از اهل علم و ون، نسبت به او واقع شود.

از آقای بروجردی رحمه‌الله هم خواسته بودند که بر جنازه او نماز بخواند. ولی ایشان فرموده بود: مگر می‌شود؟! با آن همه پرده‌دری که در کشف حجاب کرد، نماز خواندن بر او مشکل است.» ولی آن‌ها می‌گفتند: باید بر او نماز بخوانید چون ارباب و فرعون است!»

احمدشاه قاجار و کشف حجاب

احمدشاه قاجار، شریف و اصیل بود که حاضر نشد کشف حجاب را بپذیرد، برخلاف رضاخان پهلوی که حاضر شد و آن را پذیرفت و بانوان را به کشف حجاب مجبور کرد، و کارمندهای دولت را مجبور نمود تا در مجلس جشن به همراه ن خود بی‌حجاب وارد شوند. نقل می‌کنند: زنِ فرمانداری یکی از این مجلس‌ها را دیده بود و غش کرده بود.

گفتن این حرف‌ها برای کسانی که در آن شرایط اختناق نبودند، خیلی آسان است. شخصی مثل مقدس اردبیلی قدس سره از خدا می‌خواهد که به چنین صحنه‌ها و امتحانات و ابتلائات مبتلا نشود، نه اینکه بشود و خودداری و اجتناب نماید.

یاری کردن ظلم در احداث و ابقای ظالم نقش بسزایی دارد

در ماجرای کشف حجاب، نزد مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری رفتند و در این باره از ایشان پرسیدند. فرمود: باید مردم در راه جلوگیری از آن کشته شوند.

فردا جهت تأکید رفتند خدمت ایشان که تکلیف همان است که دیروز فرمودید، یا نه؟ فرمود: نمی‌دانم!

یعنی نقض فرمان دیروز! اگر مردم منکر کشف حجاب شوند و در این راه، جهت نهی از منکر، کشته شوند و درنتیجه کشف حجاب رفع شود، باز مطلبی است، ولی اگر کشته شوند و مُنکر هم چنان رایج باشد، چطور؟!

در آن زمان، رضا پهلوی به یکی از نمایندگان گفت: هرچند افرادی را نزد حاج شیخ عبدالکریم حائری رحمه‌الله داریم که از دستور او علیه کشف حجاب مانع شوند، ولی تو هم به قم برو و نگذار کسی با حاج شیخ رحمه‌الله تماس بگیرد.

آری، یاری کردن ظلم خیلی در احداث و بقای ظلم و ظالم مدخلیت دارد. در روایت است که ائمه علیهم السلام فرموده‌اند: لَوْ لا أَن بَنِی أُمَیةَ وَجَدُوا أَعْواناً، لَمَا غَصَبُوا حَقنا؛ اگر بنی‌امیه یاورانی پیدا نمی‌کردند، هرگز نمی‌توانستند حق ما را غصب کنند.»

کشف حجاب و اتحاد لباس، وسیله‌ای برای استثمار

امر عجیب کشف حجاب برای چه بود؟ چرا چادر زن‌های مسلمان باید برداشته شود و چرا باید اتحاد لباس به وجود آید؟!