بسیاری از والدین که هم تجربه پرورش دختر بچه ها و هم پسر بچه ها را داشته اند، معتقد هستند که تعامل با کودکان پسر و مراقبت از آنها سه برابر انرژی و زمان بیشتری را طلب می کند! اما واقعیت چیست؟

از درس های "سواد زندگی"

چرا این طور به نظر می رسد که پسر بچه ها توجه کمتری در مقایسه با دختر بچه ها به صحبت های والدین خود دارند؟شاید متعجب شوید اما علت این است: توجه پسرها پایین تر است و کودکان دختر بهتر از پسرها می شنوند!

شنوایی دختر بچه ها به گفتارهایی که لحنی تبعیض آمیز دارند بسیار حساس تر است و مراکز کلامی مغز آنها نیز سریع تر از پسر بچه ها رشد می کند.این موضوع بدین معناست که کودکان دختر می توانند واکنش بهتری به دستورات تربیتی و انضباطی مانند "آن کار را انجام نده" و یا "حواست به صحبت هایت باشد" نشان دهند.

به نظر Gurian، متدهای تربیتی مورد استفاده والدین در مورد کودکان پسر باید مقداری صریح تر و همین طور شدید تر باشد. برای مثال تکنیک گوشه نشانی در خصوص آنها بهتر جواب خواهد داد. کودکان پسر چندان به مهارت های کلامی وابسته نیستند و معمولا بدون فکر قبلی وارد عمل می شوند.